Eglise Saint-Barthélemy
te Farges-lès-Mâcon
Beschrijving.
Een cultusplaats te Farges werd reeds in de 10de eeuw vermeld. De kerk hing af van de abdij Saint-Fhilibert van Tournus. De huidige kerk is van een latere periode en bezit de architecturale kenmerken van de 11de eeuw.
Een kleine kapel die de romaanse kerk voorafging, is reeds in de 10de eeuw vermeld en werd geschonken door de bisschop van Mâcon. Op dat moment stond zij reeds onder het patronaat van de heilige Bartholomeus. Hij was één van de apostelen die de marteldood onderging en waarvan er nu een oud, houten beeldje wordt bewaard in het gemeentehuis van Farges.
De huidige constructie dateert van de 11de eeuw en de kerk werd in verschillende campagnes opgetrokken zoals de verschillende constructie-elementen het aantonen tussen het meer recentere schip en transept, klokkentoren en apsis die de oudste delen van het gebouw zijn.
Daar zij heel weinig wijzigingen heeft ondergaan, is de kerk eenvoudig gebleven als een mooi voorbeeld van de vroegromaanse architectuur in Bourgondië.
De kerk bezit een voorkomen als een rechthoekig massief daar het transept niet uitstekend is op het schip en koor. De noordelijke en zuidelijke zijbeuken worden gestut door steunberen.
De kerk bezit bescheiden afmetingen met een lengte van 23,60 meter en een breedte van 9.05 meter. De oorspronkelijke vensters zijn niet meer dan eenvoudige spleten die inspringend naar binnen toe zijn en waarvan er nog 5 resteren. De andere werden in een latere periode vergroot. Het schip valt op door zijn geometrische regelmaat van 4 traveeën. Aan de zuidelijke zijde treft men een vlak geometrisch decor aan met vegetarische motieven alsook een protomé op enkele stenen van de zijbeuk.
Het dak van het schip is volgens de lokale traditie bedekt met platte schaliën van lavagesteente.
De westelijke gevel vertoont bovenaan een oculus met daaronder nog het spoor van een vroeger afdak. De ingang van de kerk gebeurt langs een portaal met een driehoekig fronton. Het eenvoudige timpaan is omringd met archivolten in rondboog. Deze rusten op gebeeldhouwde kapitelen met een zwak uitstekend decor in dammotief, met rozetten en gebladerte. Deze in het midden worden ondersteund door 2 monoliete colonnetten. De stijl ervan verwijst naar de 12de eeuw.
De klokkentoren dateert van de 11de eeuw en is van het vierkante plan. Op zijn 2de en 3de verdieping wordt hij aan de 4 zijden doorbroken door paarsgewijze bogen. Hij is versierd met Lombardische bogen, lisenen, en met een fries in zaagtanding tussen de 2de en 3de verdieping. Zijn spits is overdekt met geglazuurde dakpannen en werd in de 19de eeuw herdaan.
De halfronde apsis wordt voorafgegaan door een koortravee en is doorbroken van 3 vensters die zich niet in de as bevinden maar naar het zuiden toe verbogen.
Bronnen.
- Guy Lobrichon in Bourgogne romane; Editions Stéphane Bachès; Lyon 2013.
- Christian Sapin in Bourgogne romane; Dijon 2006.
- I. en J. Paymal in Eglises romanes de la Bourgogne du Sud; Tournus 1996.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten