Eglise Notre-Dame
te Vanxains
Beschrijving.
De kerk Notre-Dame was lange tijd de zetel van een aartsdekenij. Ontdaan van zijn Gotische toevoegingen, beperkt de kerk zich tot een schip gevolgd van een voorkoor onder een koepel en een rechthoekig koor.
Het schip houdt 2 ongelijke traveeën onder een gebroken tongewelf. De gordelbogen vallen terug op de zuilen met een steunvlak. De gootmuren zijn versierd met steunbogen waarbij de bogen zijn begrensd met zuilen en versierd zijn met archivolten. Het nauwere voorkoor dat meer naar het zuiden afbuigt, is overwelfd met een koepel die gedragen wordt door de grote, gebroken bogen met cilinders die aansluiten op de kromming van de pendentieven. Zij vallen terug op de zuilen met een steunvlak waarvan de kapitelen zijn versierd met personages, monsters en gebladerte. De dekstukken zijn gegraveerd met palmetten en rankenversiering. De basissen zijn geprofileerd met voetringen en zijn gezet op sokkels. Twee Romaanse bogen volgens elkaar op aan de zuidelijke muur.
Het koor van 2 traveeën is overwelfd met een gebroken tongewelf. De noordelijke en zuidelijke zijde dragen de steunbogen die terugvallen op half ingewerkte zuilen die gebeeldhouwde kapitelen dragen met bladvormige versiersels en dekstukken versierd met kabelvormige versieringen. De drie vensters van het kooreinde en de 2 zijdelingse bogen zijn overdadig versierd waarbij de lange en dunne zuilen deze omringen. De gordelbogen van het koor vallen terug op zuilen met kapitelen gebeeldhouwd met gebladerte. Het gebeeldhouwde lijstwerk met bladvormige versiersels lopen door over de muren en op de insprong van de bogen. De centrale boog van het vlakke kooreinde draagt een mooie inscriptie van 15 lijnen welke gebeeldhouwd is op de noordelijke insprong en zou dateren van het uiterste einde van de 13de eeuw. Deze laat ons herinneren aan een restauratie van het gebouw.
De dikte van de muren, de buitenste verheffingen, het kanteelwerk verraden dat de kerk een versterking inhield en deze verdediging bezette gans het buitenwelfvlak van de gewelven.
De westelijke, zwaardere klokkentoren is gebouwd in de 17de eeuw.
Bronnen.
- Jean Secret in Périgord roman; Editions de Zodique; la Nuit des Temps 27; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre qui Vire 1979.
- Jean Secret in Itinéraires romans en Périgord; Editions Zodiaque, "Les travaux des mois" 16, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977.
- Jean Secret in Promenades en Périgord roman; Editions Zodiaque, Itinéraires culturels, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 2002.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten