Zoeken in deze blog

vrijdag 3 september 2021

Sankt-Lambertuskapelle in Ramrath (Nordrhein-Westfalen)

 Sankt-Lambertuskapelle 

te Ramrath


Beschrijving.
De huidige sint Lambertuskapel is in wezen de oorspronkelijke kapel van het Karolingische Ramrathhof, die in de 9e of uiterlijk in de 10e eeuw werd gebouwd als een hallenkerk met een rechthoekig koor. De nederzetting is gedocumenteerd in Ramrath sinds de 8e eeuw, dus de kapel werd mogelijk voorafgegaan door een houten voorganger. Het hof werd genoemd in een document in 1285 en de Lambertuskapel in 1577. Het hof met de kapel was eigendom van de St. Maria im Kapitol in Keulen tot de secularisatie van 1802.
In de 12e eeuw werd aan de kapel een noordbeuk toegevoegd. In 1814 werd deze afgebroken en in 1830 werden de bogen dichtgemetseld. 
In 1949/1950 vond een grondige renovatie plaats met de opening van de oorspronkelijke pre-romaanse raamopeningen. De noordelijke zijbeuk werd in 1961 herbouwd nadat de kapel was overgenomen door de parochie van Sankt Stephanus te Hoeningen.












Info.
- Wikipedia

Bijlagen.

woensdag 1 september 2021

Kloster Knechtsteden te Dormagen (Nordrhein-Westfalen)

 Kloster Knechtsteden 

te Dormagen



Geschiedenis.
Op initiatief van de aartsbisschop van Keulen Friedrich I, schonk de kathedraaldeken Hugo von Sponheim het vroonhof Knechtsteden aan de Premonstratenzer orde rond haar stichter Norbert von Xanten. Een paar jaar later begon de bouw van het klooster naast het vroonhof. De basiliek werd tussen 1138 en 1181 in romaanse stijl in twee fasen gebouwd. De tweede bouwfase werd grotendeels gefinancierd door giften van geestelijke Albert von Aachen. Hij werd rond 1164 achter het altaar begraven.  Zijn graf werd herontdekt in 1962. Als gevolg van gewapende conflicten, zoals de slag bij Woeringen in 1288 en het beleg van Neuss door de Bourgondische hertog Karel de Stoute in 1474, werden de kloostergebouwen en de basiliek verwoest. Vooral de oostelijke apsis werd zo zwaar beschadigd dat abt Ludger deze in 1477 in gotische stijl liet vernieuwen. Omdat het klooster aan het begin van de 18e eeuw financieel gezond was, werden de meeste gebouwen herbouwd in barokstijl, waaronder het poortgebouw (1723).
Toen Napoleon in 1795 de gebieden op de linker Rijnoever bezette en 2 jaar later wettelijk aan Frans grondgebied verbond, vluchtten de leden van het klooster en werd het klooster geplunderd door de inwoners van de omliggende steden. Door de aansluiting bij Frankrijk  werden alle kerkelijke nu keizerlijke bezittingen en dus ook de kloosters volgens de wil van Napoleon ontbonden. Ook het klooster Knechtsteden werd het slachtoffer van deze secularisatie en wisselde meerdere keren van eigenaar. Ten slotte verwierf de Keulse Armenadministratie het hele complex om een ​​sanatorium in te richten voor mensen met zenuwaandoeningen. Een brand vernielde echter het hele complex  in 1869.  In 1895 werd de ruïne met de hulp van aartsbisschop Philipp Krementz van Keulen en met toestemming van de Pruisische regering en financiële steun verworven door broeder Amandus Acker. 
Na de basiliek werden omstreeks 1908 ook de andere gebouwen van het klooster herbouwd. In de jaren 1896-1905 bouwde pater Acker er een missieschool, een broedernoviciaat en een seminarie.
Onder het nationaal-socialisme werd het klooster in 1941 geconfisqueerd en onteigend, de leden van de orde werden deels ingelijfd, deels verdreven of opgeroepen voor het leger.
Na het einde van WO II werd het klooster opnieuw ingericht in de staat zoals het zich nu bevindt.