Sint-Brigidakerk
te Noorbeek
Bijlagen.
zaterdag 18 april 2020
Toren voormalige Sint-Petruskerk te Gulpen (Limburg)
Toren voormalige Sint-Petruskerk
te Gulpen
Geschiedenis.
Van de voormalige kerk van de heiligen Petrus en Hubertus bestaat nog enkel de westertoren. De kerk wordt voor het eerst vermeld in 1292. Uit historische bronnen blijkt dat de oude kerk, waarvan nu nog enkel de toren resteert, in eerste aanzet gebouwd is rond 800, de periode dus van Karel de Grote.
De toren hoorde toe aan een kerk die in de jaren 1613-1314 werd herbouwd, na een vernieling van 40 jaar eerder. Toren en kerk werden in 1631 gedeeltelijk vernield ingevolge een blikseminslag.
In 1806 werd een zuidelijke zijbeuk toegevoegd en in 1836 de noordelijke. Het koor en de sacristie werden vernieuwd en in 1845 werd de toren hersteld. Met uitzondering van de toren werd de kerk in 1924 afgebroken.
Beschrijving.
De vierkante toren is aan 2 zijden ingebouwd door de voormalige pastorie. De toren wordt overdekt met een tentdak en bezit muren van 1,5 tot 2 meter dikte. Aan de oostzijde beneden de moet van het vroegere dak bestaat het metselwerk uit breuksteen van vuursteen, zandsteen en kleine hardsteen. Boven deze moet en op gelijke hoogte aan de noordoosthoek bevindt zich recenter metselwerk van breuksteen en kalksteen. Hierboven bestaat het metselwerk uit mergel dat aansluit op het metselwerk van de noordzijde.
De overige zijden zijn waarschijnlijk in 1845 in baksteen hersteld, evenals de galmgaten en het bovenste metselwerk. Op de noordwesthoek bevindt zich een schuin oplopende steunbeer van mergel aan de noordzijde die in verband gemetseld is met de kern van het metselwerk van de toren evenals 2 gelijksoortige muren op en bij dezelfde hoek aan de westzijde. In verband hiermee bevond zich waarschijnlijk de 1,70 dikke keldermuur aan de zuidzijde van de pastorie.
Waarschijnlijk heeft de kerktoren deel uitgemaakt van een versterking van het OLV-kapittel van Aken, tegen de heren van Wassenberg.
Binnenin bevindt zich een onregelmatig tongewelf van mergel aan de benedenverdieping en resten van een ouder kruisgewelf.
Bijlagen.
woensdag 15 april 2020
Kirche Sankt-Gereon te Spiel; Titz (Nordrhein-Westfalen)
Kirche Sankt-Gereon
te Spiel; Titz
Geschiedenis.
De kerk te Spiel wordt voor de 1ste maal vermeld in 1166 in een document van de Keulse bisschop, Reinald von Dassel. Tot en met de Franse Revolutie had de Keulse Sankt-Gereonabdij rechten op de kerk. In de "Liber Valoris" van rond 1300 wordt in het breed verhaalt over de onafhankelijke parochie.
In de 12de eeuw wordt een driebeukige kerk, opgetrokken in tufsteen, gebouwd in de vorm van een basiliek. Waarschijnlijk werd in de 15de of 16de eeuw de huidige gotische klokkentoren van 3 verdiepingen opgetrokken voor de westelijke zijde van het schip. In de 18de eeuw werden de zijbeuken afgebroken en werd de parochiekerk omgevormd tot een éénbeukige kerk. Aan weerszijden kreeg het schip 3 ronde barokke ramen. Als reden voor de afbraak van de zijbeuken wordt vermeld dat het klooster Sankt-Gereon te Keulen, weigerde om de reparatiekosten op zich te nemen. In de 18de eeuw werden eveneens het barokke koor en de sacristie toegevoegd.
Beschrijving.
De kerk Sankt-Gereon is een éénbeukige kerk met westertoren, een polygonaal koor met sacristie.
Het romaanse schip bezit aan de buitenzijde brede pilasters ter hoogte van de vroegere bovenverdieping, tussen een rondboogfries van 3 rondbogen waarvan de middelste een dichtgestopt raam herbergt. De dakmoeten van de verwijderde zijbeuken zijn nog steeds zichtbaar.
De klokkentoren met 3 verdiepingen zijn afwisselend bezet met 5 lagen bakstenen en 2 lagen tufsteen. De hoeken worden met zandsteenblokken versterkt. Op de middelste verdieping bevinden zich 2 blinde nissen onder een spitsboog. Deze blinden zijn met 2 rondbogen door een middenpost gescheiden. De bovenste verdieping heeft aan elke zijde 2 onverdeelde spitsboogvensters. Daaronder bevinden zich 2 ronde, gebogen 2-delige nissen.
Bijlagen.
dinsdag 14 april 2020
Abonneren op:
Posts (Atom)