Zoeken in deze blog

zaterdag 6 april 2019

Sankt Johann Baptistkirche te Niedermerz; Aldenhoven (Nordrhein-Westfalen)

Sankt Johann Baptistkirche 
te Niedermerz; Aldenhoven














Bijlagen.

Sankt Martinuskirche te Kerpen (Nordrhein-Westfalen)

Sankt Martinuskirche 
te Kerpen

Geschiedenis en beschrijving.
Een herenhof waarschijnlijk met inbegrip van een kapel te Kerpen, wordt in de vroegste beschrijving van bezittingen van de abdij van Prüm in 893 vermeld.
De 1ste schriftelijke vermelding van de collegiale te Kerpen vindt men terug in 1178 in een oorkonde "Prepositus de Cerpente" terug waarin de naam Wecelinus wordt vernoemd.  In 1204 duidt koning Filips van Zwaben, de aartsbisschop van Keulen, Adolf I als provoost aangesteld.   Het ambt van provoost werd later door de hertogen van Jülich benoemd na een oorkonde van keizer Lodewijk IV.
In 1802 werd het klooster afgeschaft.  De kerk deed al die tijd ook dienst als parochiekerk.

(foto Wikipedia)

Rond 1060 werd het nog steeds bestaande romaanse transept toegevoegd aan het éénbeukige schip.  Beide transeptarmen worden nog steeds afgesloten door een polygonale apsis.  In de 12de eeuw werd het schip vervangen door een groter gebouw met 3 beuken.  In de 13de eeuw werd het hoofdkoor toegevoegd, opgetrokken in een romaans-gotische overgangsstijl.  Op hetzelfde moment werd de kerk overwelfd.









In de 15de eeuw verkreeg het gebouw een nieuw gotisch schip met 3 beuken en in 1496 werd een aanvang genomen met de bouw van een zware westertoren.  Na 1513 werd na een zware brand werd een 4de zuidelijke beuk toegevoegd.
Na een andere brand in 1817 werd de achthoekige spits van de westertoren ingekort en pas in 1902 verkreeg deze zijn originele hoogte.  Met zijn 78 meter hoge spits, is de westertoren van Kerpen, na de kathedraal van Keulen en Bonn, de 3de hoogste in het bisdom Keulen.


Na de zware vernielingen tijdens de Tweede Wereldoorlog werd tussen 1949 en 1952, een nieuw schip gebouwd en het koor en transept werden in hun oorspronkelijke staat hersteld. 

Bijlagen.

donderdag 4 april 2019

Sankt Pankratiuskirche te Bettenhoven (Nordrhein-Westfalen)

Sankt Pankratiuskirche 
te Bettenhoven

Geschiedenis en beschrijving.
Een kerk te Bettenhoven werd in 1216 voor de 1ste maal vernoemd in een document.  Hierin wordt melding gemaakt dat de patronaatsrechten van Hermann von Alfter, overgedragen worden aan het klooster van Füssenich.  In 1550 was er een klooster Hameren genoemd die de patronaatsrechten bezat.  
Rond 1260 was Bettenhoven waarschijnlijk reeds een onafhankelijke gemeente.  Tijdens de Franse periode werd met de parochiehervorming in 1804, de parochie opgegeven en samengevoegd met de parochie van Rödingen.  Pas in 1840 werd Bettenhoven opnieuw een parochie.  Tot 1895 behoorde Kalrath toe aan de parochie van Bettenhoven, hierna werd het zelf een zelfstandige parochie.


De kerk van Bettenhoven is een gebouw uit de 11de tot de 19de eeuw.  Aldus bestond dit gebouw reeds vooraleer het voor de 1ste maal vermeld werd in een document.  
De 3 onderste niveaus van de romaanse klokkentoren en het schip van de kleine hallenkerk werden gebouwd rond het jaar 1030.  De inwijding van deze kerk werd in dat jaar gedaan door de aartsbisschop Pelgrim van Keulen.  Hiervan bestond een zegel van de inwijding welk tot de jaren 1860 aan het altaar werd bewaard.







In de 15de eeuw werd een koor toegevoegd en het huidige schip verkreeg een gewelf.  In de 17de eeuw werd de toren opgehoogd met een 4de niveau en in 1817 de huidige overdekking.  In 1843 werd de noordelijke en in 1863 de zuidelijke zijbeuk aangebouwd.  De toevoeging van de sacristie achter het koor vond plaats in 1865 en gaf de kerk haar huidige uiterlijk.
De Sankt Pankratiuskirche is een driebeukige hallenkerk met een 4 verdieping tellende klokkentoren in het westen die wordt vergezeld aan beide zijden van 2 kleinere gedeelten.  Ten oosten van het schip bevindt zich het driezijdige koor met een zeshoekige sacristie.  De klokkentoren en het schip zijn gebouwd in de romaanse stijl, het koor is gotisch evenals het ribgewelf in het koor en het schip.  De beide zijbeuken en de sacristie zijn opgetrokken in een neogotische stijl. 



Bijlagen.

woensdag 3 april 2019

Stadsomwalling te Leuven (Vlaams-Brabant)

Stadsomwalling 
te Leuven

Beschrijving.
Leuven dankt haar ontstaan aan de 9de eeuwse Karolingische versterking aan de Dijle en kende een eerste uitbreiding in de 11de en 12de eeuw.  
De groeiende stad vereiste een militaire versterking.  In het midden van de 12de eeuw, tussen 1156 en 1165, werd de 1ste stenen omwalling over een lengte van ongeveer 2740 meter aangelegd, die het stadscentrum cirkelvormig omsloot. Ze bestond uit 2 parallel lopende muren van gehouwen zandsteenblokken, op regelmatige afstand onderbroken door 31 wachttorens en 11 stadspoorten aan de invalswegen.
Bij de bouw van de 2de omwalling in het midden van de 14de eeuw bleven de oude walmuren behouden.  Van deze eerste verdedigingsgordel zijn nog steeds belangrijke overblijfselen bewaard zoals in het stadspark.















Bijlagen.

Sint-Jacobskerk te Leuven (Vlaams-Brabant)

Sint-Jacobskerk 
te Leuven

Beschrijving.
De westertoren van de Sint-Jacobskerk is een voortreffelijk voorbeeld van de overgangsstijl.
  

De klokkentoren van de Sint-Jacobskerk  werd opgetrokken in 1220-1230.  De wanden die volledige opgetrokken zijn in witte zandkalksteen, worden geritmeerd door verticale lisenen en horizontale waterlijsten.  Opvallend zijn de boogfriezen en de door zuiltjes geschraagde rondboogvormige galmgaten.







In 1943 kwamen sporen vrij van het vroegere portaal in de westgevel.  De drukke profileringen die de ingang omlijsten toonden aan hoe men in het begin van de 13de eeuw trachtte licht- en schaduweffecten te vermeerderen.  De ingang werd later opnieuw dichtgestopt maar in deze westgevel zijn de resten zichtbaar van een zuilenportaal en een roostervenster.  




De toren vormde hiermee het prototype van een reeks kerktorens in de streek met westportaal en roostervenster zoals bij de Sint-Gertrudiskerk te Leuven, Abdijkerk Park, Sint-Eustachiuskerk te Zichem en OLV-kerk te Diest.  
Intern bezit het torenportaal het oudste kruisribgewelf van Leuven.

Bron.
- Jean-Pierre Esther en Geert Bekaert in België romaans; Uitgeverij Hadewijch; Antwerpen-Baarle 1992.

Bijlagen.
-https://www.google.com/maps/d/u/0/viewer?hl=es&ll=50.87173795743155%2C4.78298684211768&z=12&mid=13oRyYa1U0yrO3PdDdp20Y2Ae5LGjpLyB
-https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Jacobskerk_(Leuven)
-https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Sint-Jacobskerk_(Leuven)?uselang=nl
-http://www.kerkeninvlaanderen.be/pages/kerk_00854.htm
-https://www.erfgoedcelleuven.be/nl/sint-jakobskerk
-https://www.tripadvisor.be/Attraction_Review-g188669-d10730801-Reviews-Sint_Jacobskerk-Leuven_Flemish_Brabant_Province.html
-https://www.bouwkroniek.be/article/stabilisatie-leuvense-sint-jacobskerk-begint-op-7-augustus.20709
-https://www.flickr.com/photos/erfgoed/288052885
-https://www.kuleuven.be/communicatie/wetenschapscommunicatie/iedereen/wetenstappen/aha_geschiedenis/Aha_geschiedenis_sintjacobskerk.pdf
-https://www.google.be/maps/place/Sint-Jacobuskerk/@50.8801774,4.6906556,19z/data=!4m13!1m7!3m6!1s0x47c160de3025bf4f:0xba9fb8968b101f9f!2sSint-Jacobsplein,+3000+Leuven!3b1!8m2!3d50.8792881!4d4.6909613!3m4!1s0x47c161dc2fc51b99:0x927aea9d94d88d66!8m2!3d50.8805026!4d4.6911058?hl=nl
-https://photos.google.com/album/AF1QipNNjEUtD_w9oL7z2zHAXq7yfEDlqXf3pI2GZl-D