Eglise Saint-Lucien
te La Rue-Saint-Pierre
Beschrijving.
Saint-Lucien valt op door zijn klokkentoren-muur uit het begin van de 12de eeuw, vrij uitzonderlijk in die tijd in Noord-Frankrijk. De smalle en hoge muur waaruit het bestaat, doorboord door twee traveeën waar de klokken hangen, steekt uit boven de puntgevel van de robuuste gevel, met grote zorg gebouwd en bezield door licht uitstekende steunberen. Het portaal, waarvan de archivolte is versierd met een dubbele rij sterren, heeft een historisch kapiteel met een afbeelding van een man die wordt aangevallen door slangen, een weergave - zo wordt gezegd - van een lokale legende. Een portiek uit 1602 gaat eraan vooraf. Het geheel is geënt op een éénbeukig schip dat een deel van zijn metselverband met kleine kubische stenen heeft bewaard en het bovenste deel met vensters die geen uitsprong naar de buitenzijde bezitten. Deze elementen schrijven dit geheel toe aan de 11de eeuw. Een zijbeuk dat in verbinding staat door 2 boogreeksen is naar het noorden vergroot in de 16de eeuw.
Buiten deze noordelijke zijbeuk van het schip hebben de reconstructies uit de eerste helft van de 16de eeuw, vooral een koor van 2 traveeën met zijbeuken en beëindigd door een vijfhoekige apsis gelaten. De gewelven van de koortraveeën zijn allen op dezelfde hoogte gedragen en worden ontvangen op 2 tussenliggende cirkelvormige pijlers volgens het principe van de hallenkerk die enig succes kende tijdens deze periode. Het geheel van de rondboogvensters en lijstwerk van de elementen die bij de terugval van de gewelven passen, dragen het kenmerk van de Renaissance ook al blijft de algemene structuur van het geheel binnen de gotische traditie.
Bijlagen.
