Kirche Sankt-Petrus
te Luftelberg
Bijlagen.
Zoeken in deze blog
dinsdag 31 maart 2020
zondag 29 maart 2020
Kirche Sankt-Briktius te Oekhoven (Nordrhein-Westfalen)
Kirche Sankt-Briktius
te Oekhoven
Beschrijving.
De driebeukige pijlerbasiliek dateert uit de 12de eeuw. De oudst gedocumenteerde vermelding van de kerk is een document van paus Honorius III uit 1223 waarin het bezit van de kerk van het Keulse klooster Sankt-Gereon aan het vroonhof van Oekhoven bevestigt.
In 1287 werd de Oekhoven voor het eerst als parochie vermeld.
De toren, het schip en koor met apsis van de huidige kerk dateren uit de 12de eeuw. In de 16de eeuw werden de zijbeuken gewijzigd en in de 17de eeuw overkluist met ribgewelven.
In de jaren 1877 tot 1880 verwijderde de Keulse architect, August Carl Lange, deze zijbeuken en herstelde ze in de oorspronkelijke staat. Deze zijn dus nu in neoromaanse stijl en naar de oorspronkelijke vormgeving.
Bijlagen.
maandag 23 maart 2020
Kirche Sankt-Pankratius te Paffendorf (Nordrhein-Westfalen)
Kirche Sankt-Pankratius
te Paffendorf
Beschrijving.
Rond het jaar 900 was er reeds een kerk gekend. In de 11de eeuw werd deze vergroot in romaanse stijl. In 1507 werd het schip uitgebreid in laatgotische stijl. In 1746 werden het dorp en de kerk zwaar beschadigd door een brand. In het koor zijn nog fresco's uit het einde van de 15de eeuw bewaard gebleven.
In 1804 kwam de parochie in het bezit van een beeld van Sint-Antonius van Padua. Eerder bevond het beeld zich te Berheim in het Bethlegemklooster. In 1860 kreeg het kerkgebouw neogotische toevoegingen. In 1860 schonk de toenmalige eigenaar van het naburige slot Paffendorf, het hoofdaltaar welk zich nog steeds in de kerk bevind.
De laatste renovatie van de kerk vond plaats tussen 1974 en 1978.
Beschermheilige van de kerk is Sint-Pankratius die in 304 als martelaar stierf. Sint-Rochus de pestheilige is de 2de partoonheilige.
Bijlagen.
Kirche Sankt-Odilia te Gohr (Nordrhein-Westfalen)
Kirche Sankt-Odilia
te Gohr
Beschrijving.
De kerk Sankt-Odilia is een pijlerbasiliek uit de 11/12de eeuw met een westelijke toren met inkomhal van 1891-93. Binnenin betreft het een driebeukige kerk, vlak overdekt en een koor met ribgewelven. Ongewoon voor een pijlerbasiliek in de regio is dat deze kerk werd gebouw zonder een westertoren en met een gesloten koor.
De kerk was aanvankelijk enkel gekend als een hofkapel maar werd rond 1300 tot parochiekerk verheven.
De romaanse doopvont uit de 12de eeuw en de barokke Madonna met het kind Jezus zou het werk zijn van de beeldhouwer, Gabriel de Grupello die werkte voor het keurvorstenhof van Düsseldorf van keurvorst, Jan Wellem.
Na de schade vooral aangericht aan de toren, de ramen en het plafond, werd de kerk van 1950 tot 1957 grondig gerenoveerd en gerestaureerd. De strikte consistentie en harmonie van het gebouw is volledig tot zijn recht gekomen door af te zien van elke vorm die vreemd is aan de stijl. Er werd bewust waarde gehecht aan de sobere architectuur die rekening houdt met de eenvoud van de ruimte.
In 1998 heeft de kerk aan de buitenzijde een renovatie ondergaan waardoor het grotendeels in de authentieke staat is hersteld.
Bijlagen.
donderdag 12 maart 2020
Hervormde Kerk te Ressen (Gelderland)
Hervormde Kerk
te Ressen
Beschrijving.
De kerk bezit een prachtige romaanse klokkentoren van de 12de eeuw die versierd is met een lisenen en friezen van rondbogen. Op de 1ste van zijn 2 verdiepingen is deze op 3 van zijn zijden versierd met 2 boven elkaar gesteld uitsparingen. De 2de heeft er op elke zichtbare verdieping. Men bemerkt dat sommige lijsten versierd zijn met bolversiering.
Het koepelgewelf van de onderste verdieping van de toren dateert van de restauratie alsook het bovenste gedeelte van het gebouw dat herdaan is in baksteen. Deze restauratie was het gevolg van de vernielingen opgelopen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hierbij was het koor ingestort en waren de stergewelven van de 15de eeuw vernield. De huidige gewelven dateren van de periode 1948-1949.
Deze te radicale restauratie heeft de romaanse muur van het schip in vulkanische tufsteen niet gespaard en de versierde bandlijst van kleine in elkaar kruisende bogen dateren van de 20ste eeuw.
Wat betreft de datum van oprichting zou het schip ouder moeten zijn dan de klokkentoren.
Bron.
- Ada van Deijk in Pays-Bas romans; Editions Zodiaque, "la Nuit des Temps 81"; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1984.
Bijlagen.
Kirche Sankt-Ursula te Lipp; Bedburg (Nordrhein-Westfalen)
Kirche Sankt-Ursula
te Lipp; Bedburg
Beschrijving.
Het betreft een zaalkerkje uit de 11de eeuw die in de 12de eeuw werd uitgebreid tot een pijlerbasiliek. De toren werd aan de westelijke travee van de zuidelijke zijbeuk aangebouwd en in 1220 werd het koor met zijn halfronde apsis toegevoegd. De zuidelijke zijbeuk werd in 1503 werd verhoogd tot deze van het middenschip. Op hetzelfde moment werd de toren in baksteen verhoogd boven de romaanse sokkel in tufsteen. In 1910 werd de noordelijke zijbeuk afgebroken en opnieuw opgetrokken in neoromaanse stijl. Een sacristie werd hieraan toegevoegd. Tussen 1956 en 1960 werd het gebouw ingrijpend gerenoveerd. In 1986 werd het metselwerk aan de buitenzijde gerenoveerd en het interieur beschilderd.
Aan de westelijke gevelwand is het metselwerk uit de 11de eeuw in breuksteen met Romeinse baksteen bewaard gebleven. Een vierlobbig raam uit de 12de eeuw is in cirkelvorm in tufsteen uitgewerkt. Het is gelijktijdig met de bovenverdieping aan de noordzijde aangebracht waar men nu een overzicht ziet van rondboogvensters met lisenen en friezen in rondboog. De ondermuur van de klokkentoren is op dezelfde manier ontworpen. Bij het laatromaanse koor is de halfronde apsis voorzien in een samenstelling van uitsparingen met lombaridsche boogfriezen.
Bijlagen.
Abonneren op:
Posts (Atom)