Romaanse kunst & architectuur: 2021-09-12

Sankt-Pankratiuskapelle

te Konzen

Beschrijving.

De Pankratiuskapel in Konzen bevindt zich in het midden van de begraafplaats in de onmiddellijke omgeving van de Kirche Sankt Peter. Eeuwenlang is er geen schriftelijk bewijs van de kapel. Volgens schattingen en veronderstellingen werd de kapel uiterlijk in 886 op een Romeinse basis gebouwd. Het vermoeden is dat het gebouw onder Karel de Grote is gebouwd, omdat het een stenen gebouw was, ongebruikelijk voor die tijd. De Palzkapel in Aken werd rond dezelfde tijd gebouwd. Er kan een voorloper van hout zijn geweest, want een kerk was onmisbaar voor het koninklijk hof.

Het had oorspronkelijk een grootte van 100 vierkante meter en zou plaats bieden aan 200 personen. De kapel is de rest, voorheen het koor van deze kerk. In 1904 werden bij opgravingen funderingen van één meter dik gevonden, die een ruimte van 10 op 10 meter omsloten die aan de westkant aan het koor grensde.

Lange tijd was Sint Pankratius de enige parochiekerk in de wijde omgeving. Het werd pas in de 11de eeuw vervangen door Sankt Peter, een driebeukige romaanse basiliek. Het gebied was nu dichter bevolkt en de oude kerk voldeed niet meer aan de eisen. Konzen bleef tot de 14e eeuw de enige parochie in de regio Monschau.

Na de slag bij Konzen rond 1400 werd de Sankt Pankratiuskapel herbouwd als boetekapel voor het klooster van Malmedy. Tijdens de graafwerkzaamheden aan de fundering is een massagraf gevonden met in lagen gestapelde skeletten uit deze periode.

Ook dit gebouw werd in de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd. In 1958 werd ze opnieuw grondig hersteld. De kapel deed soms dienst als mortuarium totdat het in 1972 werd vervangen door een modern nieuw gebouw.

De kapel bestaat uit 2 delen. Het achterste deel met de ronde boog van zeer dik metselwerk is vermoedelijk bewaard gebleven van de oude bouwconstructie, het voorste deel, herkenbaar aan het houten balkenplafond, is nieuwer en het metselwerk bezit een andere opbouw.