Eglise de l'Assomption
te Palinges
Beschrijving.
De parochie van Palinges, "Palingiae" deel uitmakend van de baronie van Digoin, hing tijdens het Ancien Régime af van de bisschop van Autun. Zij bleef geplaatst onder het patronaat van de Tenhemelopneming.
De kerk van deze grote bourg, ingesloten in de bossen van de vallei van de Bourbince, stelt zich samen met 2 delen; een modern, neoromaans schip dat uitkomt op een transept en een romaans kooreinde. Het kooreinde houdt een centrale, halfronde apsis in dat geflankeerd wordt van 2 absidiolen die zich elk openen op een transeptarm.
Een hoge koepel op trompen overdekt de kruising, begrensd door 4 bogen die uitsluitend op hun binnenste zijden verdubbeld zijn, uitgezonderd aan de zijde van het schip waar de tweede cilinder volledig is. De triomfboog rust op de pilasters met imposten. De steunen van de westelijke boog waarop het schip zich opent, hebben pilasters met tandvormige versieringen en zijn begrensd met zuilen waarvan de basissen klassiek zijn en de kapitelen een decor met een dubbele rij van gebladerte dragen. De kruisbeuken zijn overwelfd met een tongewelf en in het noorden en het zuiden verlicht door vensters met enkel een insprong aan de binnenzijde.
Koepel op trompen
Koepel op trompen
Gebladerte
Gebladerte
Gebladerte
Gebladerte
De centrale apsis voorafgegaan van een kort, recht gedeelte overwelfd met een tongewelf, is overwelfd met een halfkoepel. Zijn omtrek is verlicht door een boogreeks van 7 die een hoge stylobaat ondersteunt. De even boogreeksen zijn doorbroken van rondboogvensters met een dubbele insprong. De zuilen met attische basissen, de dekstukken voorzien van lijstwerk met ojiefschaaf en de gebeeldhouwde kapitelen, dragen de booglijsten. De kapitelen zijn gebeeldhouwd met gebladerte, met uitzondering van één enkel met een mysterieuze scene waarbij 2 naakte figuren, neergehurkt zitten en één van hen de arm opheft.
De absidiolen zijn overwelfd met een halfkoepel.
Apsis overwelfd met halfkoepel
2 naakte, neergehurkte personages
waarvan één de arm opheft.
Gebladerte
Gebladerte
Gebladerte
Gebladerte
Absidiool
De buitenzijde van de kerk onderscheidt zich vooral door de steunberen die de kruisbeuken en de centrale apsis stutten, door de modillons waarvan enkele zijn gebeeldhouwd en vooral door de klokkentoren die zich boven de kruising verheft.
Deze klokkentoren houdt een vierkante sokkel in met hierop een achthoekige klokkentoren die op iedere zijde wordt opengewerkt door paarsgewijze bogen, met dubbele colonnetten en één onregelmatig langwerpig dekstuk. De kapitelen van de zuilen dragen een decor van gebladerte met voluten, de dekstukken van deze die de buitenste terugval van de booglijsten ondersteunen, onderscheiden zich van een horizontale kordonlijst die rond de ganse toren loopt.
De algemene stijl van de kapitelen zijn verwant met deze van het verval van Cluny en wijzen aan het gebouw een latere datum toe van na 1150.
Bronnen.
- Raymond Oursel in "Les Eglises romanes de l'Autunois et du Brionnais, Cluny et sa région, Protat 1956.
- Guy Lobrichon in "Bourgogne romane"; Editions Stéphane Bachès; Lyon 2013.
Bijlagen.
