Eglise de l'Assomption
te Mesvres
Beschrijving.
Het dorp van Mesvres of "Magobrium, Magollum, is op de rivier Mesvrin gesitueerd, een kleine zijrivier van de Arroux, de 2 rivieren vloeien samen te Etang. Een priorij van Saint-Martin bestond reeds in de 9de eeuw en de prior was eveneens hoofd van de parochiekerk.
Deze parochiekerk geplaatst onder het patronaat van de Tenhemelopneming, maakte deel uit van het aartspriesterschap van Autun. Het betreft een éénbeukig, zeer breed schip dat zich verlengd met een rechte koortravee en een halfronde apsis ingewerkt in een rechthoekig massief.
Het schip met dikke muren is geplafonneerd en zijdelings verlicht door de vensters met diepe insprong. Een ingang is uitgewerkt in de noordelijke, zuidelijke en westelijke muur.
De koortravee staat in verbinding met het schip door een rondboog op schuin afgewerkte imposten. Deze is overdekt met een achthoekige koepel, op onhandig gezette trompen. De achthoek is met moeite afgetekend en het afsluitstuk heel laag geplaatst. Twee nauwe vensters, één in het noorden en één in het zuiden, zorgen voor de verlichting.
De apsis opent zich langs een rondboog zonder imposten, is lichtjes nauwer dan de apsis en de koepel. De aansluiting van deze laatste is links en veroorzaakt een uitsteeksel van geringe omvang op het buitenwelfvlak van de boog. Een halfkoepel overwelft de apsis die verlicht wordt door 3 diep inspringende vensters.
Aan de buitenzijde is het duidelijkste kenmerk de buitengewone grofheid van het metselwerk. De kerk is opgericht in breukstenen van onregelmatige zandstenen met hoekverbindingen. Maar het ontbreekt haar niet van een archaïsche stempel. De westelijke en zuidelijke ingangen van het schip zijn rechthoekig en zonder versiering. Een driehoekig blok versterkt het linteel. Anderzijds bemerkt men de aanwezigheid van een ronde ontlastingsboog in de muur boven het linteel. De vensters van het schip zijn rechthoekig, nauw en zonder insprong. Hun linteel draagt, gegraveerd met lijnen, de omtrek van een ronde sluitsteen. De aanvang van het dak is heel scherp en onderlijnd door de gootklossen die de naakt modillons in het zuiden ondersteunen. De meer verheven koepel dan het schip is overdekt door een dak met dubbele helling, in het oosten vermeerderd met klokkenbogen. De vensters bieden dezelfde samenstelling zoals deze in het schip.
Het kooreinde is rechthoekig. De cirkel van de vensters is hier bekomen door de lange, nauwe en passende sluitstenen. Een gootklos waarvan de tablet is voorzien van lijstwerk met een hollijst en ondersteund door de modillons, bekroont de omtrek.
De voornaamste originaliteit van deze kerk huist in de inspanning ondernomen door de constructeurs om aan de basiliek overdekt met een opbouw van een koepel van het oostelijke type aan te nemen. Het is uitgevoerd door lokale artiesten, een gebouw in de antieke traditie zodanig dan deze het grootste deel van de monumenten in de Autunois overleefde, voorafgaand aan de artistieke hervorming van Cluny. Niet bij machte om te innoveren zijn de metsers afkerig aan iedere stoutmoedigheid. Onmachtig om het probleem van de druk op te lossen, verlagen zij de hoogte van de koepel waar nergens een ondersteuning is voorzien. Enkel de steunberen stutten deze een beetje. Zij vormen het enige element van vooruitgang in deze ruwe constructie waaraan het moeilijk is om een precieze datum toe te kennen. Men kan bevestigen, in de veronderstelling dat het koor iets jonger is als de rest, dat het geheel van het voor het einde van de 11de eeuw is.
Bron.
- Raymond Oursel in "Les Eglises romanes de l'Autunois et du Brionnais, Cluny et sa région, Protat 1956.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten