Eglise Saint-Martin
te Oudeuil
Beschrijving.
Gebouwd in de pittoreske vallei van de Herperie, een zijrivier van de Petit Thérain, is Saint-Martin een gebouw dat het belang van zijn klein romaans koor, net zoals de rijkdom van zijn meubilair verdienen om deze beter te leren kennen.
Het plan is eenvoudig met een lang, éénbeukig schip beëindigd door een klein koor van één enkele travee met een vlak kooreinde. Met zekerheid van een oude oorsprong is het schip echter moeilijk te dateren om reden van de herstellingen waarvan het geregeld het voorwerp was wat getuigt uit de verscheidenheid van de materialen en de vensters. Een vergroting naar het westen toe vond plaats in de 16de eeuw zoals blijkt uit het metselverband in dammotief met silex en stenen, de schuin geplaatste steunberen en het portaal in spitsboog waarvan de archivolt is onderlijnd door een dik bol lijstwerkpatroon. Het is bij deze gelegenheid dat het geheel van het schip is begiftigd met het mooie houten raamwerk.
Maar het is het romaans koor dat nog meer de aandacht verdiend. Een werkelijke zeldzaamheid in de regio met een bijzondere sobere architectuur uit de 12de eeuw, daar het opgericht is in silex met enkele beddingen van breukstenen. De maatsteen is gereserveerd voor de korte en platte steunberen en met nauwe rondboogvensters met een dubbele insprong maar zonder versiering. De gootklos bevindt zich nog steeds op zijn plaats en is ondersteund door de modillons gebeeldhouwd met ruwe gezichten of geometrische motieven.
De buitenste rustiek verraadt op geen enkele manier de aanwezigheid van een heel goed aangebracht gewelf met ribben en waarvan de originaliteit hierin is dat zijn oostelijk gewelf in twee is verdeeld door een bijkomende rib, een samenstelling die vergezeld is van de opening van 2 vensters in de muur van het kooreinde, waarvan één is herdaan in de 19de eeuw. Drie van de vijf kapitelen die de ribben ontvangen, zijn bewaard en hun decor met zwaar gebladerte duidt op een datering rond het midden van de 12de eeuw. De aanwezigheid van een ribgewelf met 5 delen is heel ongebruikelijk. Men vindt dit eveneens terug te Roy-Boissy en kan worden verklaard door de aanwezigheid van de cisterciënzerabdijen in de omgeving van Beaupré en Lannoy en door het feit dat de priester afhing van de abdij Saint-Lucien van Beauvais.
Maar het is het romaans koor dat nog meer de aandacht verdiend. Een werkelijke zeldzaamheid in de regio met een bijzondere sobere architectuur uit de 12de eeuw, daar het opgericht is in silex met enkele beddingen van breukstenen. De maatsteen is gereserveerd voor de korte en platte steunberen en met nauwe rondboogvensters met een dubbele insprong maar zonder versiering. De gootklos bevindt zich nog steeds op zijn plaats en is ondersteund door de modillons gebeeldhouwd met ruwe gezichten of geometrische motieven.
De buitenste rustiek verraadt op geen enkele manier de aanwezigheid van een heel goed aangebracht gewelf met ribben en waarvan de originaliteit hierin is dat zijn oostelijk gewelf in twee is verdeeld door een bijkomende rib, een samenstelling die vergezeld is van de opening van 2 vensters in de muur van het kooreinde, waarvan één is herdaan in de 19de eeuw. Drie van de vijf kapitelen die de ribben ontvangen, zijn bewaard en hun decor met zwaar gebladerte duidt op een datering rond het midden van de 12de eeuw. De aanwezigheid van een ribgewelf met 5 delen is heel ongebruikelijk. Men vindt dit eveneens terug te Roy-Boissy en kan worden verklaard door de aanwezigheid van de cisterciënzerabdijen in de omgeving van Beaupré en Lannoy en door het feit dat de priester afhing van de abdij Saint-Lucien van Beauvais.
Bijlagen.
