Toren voormalige Sint-Petruskerk
te Gulpen
Geschiedenis.
Van de voormalige kerk van de heiligen Petrus en Hubertus bestaat nog enkel de westertoren. De kerk wordt voor het eerst vermeld in 1292. Uit historische bronnen blijkt dat de oude kerk, waarvan nu nog enkel de toren resteert, in eerste aanzet gebouwd is rond 800, de periode dus van Karel de Grote.
De toren hoorde toe aan een kerk die in de jaren 1613-1314 werd herbouwd, na een vernieling van 40 jaar eerder. Toren en kerk werden in 1631 gedeeltelijk vernield ingevolge een blikseminslag.
In 1806 werd een zuidelijke zijbeuk toegevoegd en in 1836 de noordelijke. Het koor en de sacristie werden vernieuwd en in 1845 werd de toren hersteld. Met uitzondering van de toren werd de kerk in 1924 afgebroken.
Beschrijving.
De vierkante toren is aan 2 zijden ingebouwd door de voormalige pastorie. De toren wordt overdekt met een tentdak en bezit muren van 1,5 tot 2 meter dikte. Aan de oostzijde beneden de moet van het vroegere dak bestaat het metselwerk uit breuksteen van vuursteen, zandsteen en kleine hardsteen. Boven deze moet en op gelijke hoogte aan de noordoosthoek bevindt zich recenter metselwerk van breuksteen en kalksteen. Hierboven bestaat het metselwerk uit mergel dat aansluit op het metselwerk van de noordzijde.
De overige zijden zijn waarschijnlijk in 1845 in baksteen hersteld, evenals de galmgaten en het bovenste metselwerk. Op de noordwesthoek bevindt zich een schuin oplopende steunbeer van mergel aan de noordzijde die in verband gemetseld is met de kern van het metselwerk van de toren evenals 2 gelijksoortige muren op en bij dezelfde hoek aan de westzijde. In verband hiermee bevond zich waarschijnlijk de 1,70 dikke keldermuur aan de zuidzijde van de pastorie.
Waarschijnlijk heeft de kerktoren deel uitgemaakt van een versterking van het OLV-kapittel van Aken, tegen de heren van Wassenberg.
Binnenin bevindt zich een onregelmatig tongewelf van mergel aan de benedenverdieping en resten van een ouder kruisgewelf.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten