Sint-Petrus-en-Martinuskerk
te Assenede
Beschrijving.
De oorspronkelijke kerk was een basicale kruiskerk in Doornikse kalksteen. De eerste kerk werd mogelijk gesticht door Robrecht de Fries die naar aanleiding van zijn overwinning te Kassel op 22 februari 1071 op de feestdag van Sint-Pieter een groot aantal kerken, gewijd aan Sint-Pieter, liet oprichten. Eerste vermelding dateert van 1108 waarbij Burchhard, bisschop van Utrecht, kerk afstaat aan de Sint-Salvatorkerk van Utrecht samen met de kerken van Axel, Boekhoute en de kapel van Hulst.
Van de 8-zijdige vieringtorens van de Sint-Petrus-en-Martinuskerk te Assenede stamt nog enkel de basis van het einde van de 12de eeuw. De 2de geleding met spitsboogvormige galmgaten is een toevoeging van de 15de eeuw, en in de 17de eeuw verhoogd.
De onderste geleding is aan iedere zijde doorbroken door zeer smalle deelvenstertjes. De transeptarmen zijn bovenaan versierd met blindnissen met enkele en dubbele keperbogen.
De kerk werd in 1906 hersteld door de Gentse architect H. Geirnaert en na de brand in 1944 opnieuw gerestaureerd door architect A.R. Janssens.
De toren, het koor, het transept en de zijkapellen werden op 30 juli 1942 ingeschreven als historisch monument.
Bronnen.
- A. Demey in Eenbeukige Romaanse kerken in Oost-Vlaanderen; Cultureel jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen; Gent 1977.
- Jean-Pierre Esther en Geert Bekaert in België Romaans, uitgeverij Hadewijch Antwerpen - Baarn 1992.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten