Sint-Martinuskerk
te Westrem
Beschrijving.
Een 1ste vermelding vinden we terug in 1145 bij een beschrijving van de eigendommen van de Gentse Sint-Pietersabdij. Het Romaanse zaalkerkje van de 12de eeuw werd zoals te Landskouter en Sint-Goriks-Oudenhove, geleidelijk aan uitgebreid met een middentoren van einde 13de of begin 14de eeuw, een transept van de 15de en 17de eeuw en een veelzijdig koor van de 16de eeuw.
Het schip opgetrokken in tamelijk regelmatige blokken Lediaanse zandsteen, bezit nog sporen van de dichtgemetselde lijkdeuren en enkele oorspronkelijke rondboogvensters. In beide gevels werd echter het middelste venster gereconstrueerd. De vensters steken hoog tegen de dakrand, een steeds terugkerend kenmerk bij de Oostvlaamse zaalkerkjes uit de Romaanse periode.
Op 28 november 1936 werd de kerk als historisch monument geklasseerd.
Bronnen.
- André Courtens in Romaanse kunst in België; Architectuur, monumentale kunst; Brussel 1971.
- A. Demey in Eenbeukige Romaanse kerken in Oost-Vlaanderen; Cultureel jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen; Gent 1977.
- Jean-Pierre Esther en Geert Bekaert in België Romaans, uitgeverij Hadewijch Antwerpen - Baarn 1992.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten