Eglise Saint-Pierre
te Vaumoise
Geschiedenis.
De kerk is geplaatst onder het patronaat van de heilige Petrus, apostel en eerste paus van de christenheid. Zijn stichtingsdatum kent men niet. Het huidige gebouw is gebouwd in één enkel ontwerp in de loop van de jaren 1150 in de primitieve Gotische stijl nog verwant met de Romaanse. Het schip was aanvankelijk van het basicale plan. Het gebouw leed onder de Honderdjarige Oorlog die de vernieling van het schip en de centrale klokkentoren, bovenaan de kruising van het transept met zich meebracht. De reconstructie werd in de 16de eeuw op een eenvoudige manier uitgewerkt met een schip zonder zijbeuken en een puur functionele klokkentoren bovenaan de noordelijke kruisbeuk. Tijdens het Ancien Régime hing de parochie af van de dekenij van Coyolles, de aartsdekenij van La Rivière en het diocees van Soissons. De begever van de prebenden van het priesterambt is de bisschop van Soissons. De tienden worden verdeeld tussen de abdij Notre-Dame van Lieu-Restauré en de collegiale Saint-Thomas van Crépy-en-Valois. De Franse Revolutie bracht de aanhechting van de parochies van de Oise aan het diocees van Beauvais met zich mee, dat op zijn beurt met het Concordaat van 1801 werd afgeschaft en vervolgens in 1822 in ere werd hersteld. Vaumoise wordt een onderparochie die afhangt van de kerk van Bémont. Zij is op het einde van de 20ste eeuw het centrum van een parochiale hergroepering die zich uitstrekt over Bonneuil-en-Valois, Erméville, Feigneux, Grondreville, Russy-Bémont, Vauciennes en Vez.
De kerk wordt op 15 oktober 2014 ingeschreven als historisch monument omwille van het grote belang van zijn oostelijke gedeelten.
Beschrijving.
Ongeveer regelmatig georiënteerd met een lichte afwijking van de as naar het noordoosten aan de zijde van het kooreinde, beantwoordt de kerk aan een symmetrisch plan. Zij stelt zich samen met een klein, rechthoekig schip van aanvankelijk 3 traveeën die vroeger eveneens 2 zijbeuken hadden, van een aanpalend transept, van een halfronde apsis en met 2 absidiolen eveneens in halfrond. De moderne klokkentoren met zadeldak is bovenaan de noordelijke kruisbeuk gezet. De restanten van de oude, centrale klokkentoren bestaan nog aan de hoeken van de kruising van het transept. De sacristie die zich situeerde op de plaats van de 2de travee van de noordelijke zijbeuk is rond 2014 afgebroken. Het transept meet 16,20 m in de lengte in noordzuidelijke zin en de kruising van het transept en de apsissen samen meten 10,20 m in de diepte. Het schip is opnieuw overdekt met een nieuw, bepleisterd plafond en bezit geen enkel karakter. Enkel in het noorden stelt zij 2 dichtgemetselde spitsbogen voor die op de schuin afgewerkte tabletten terugvallen. De kruising van het transept, de zuidelijke kruisbeuk en de apsis zijn overwelfd met ribben. De eerste 2 gewelven dateren van de 16de eeuw en bereiken een hoogte van 9 m. De laatste, oorspronkelijke meet 8,70 m hoogte onder de gewelfsleutel. De noordelijke kruisbeuk bewaart zijn oorspronkelijk graatgewelf. De 2 absidiolen hebben nog steeds een tongewelf met een einde in halfkoepel. Het westelijk portaal vormt de voornaamste ingang van de kerk. Een zijportaal bestaat ten noorden van het transept. Het schip is voorzien van een dak met 2 hellingen en een puntgevel in het westen. De kruising van het transept en de zuidelijke kruisbeuk bezitten een dak met 2 gemeenschappelijke hellingen, loodrecht op deze van het schip met een puntgevel in het zuiden. De apsis en absidiolen hebben een stenen koepeldak.
(foto Wikipedia)
Buitenzijde.
Het kooreinde van de kerk van Vaumoise heeft geen evenknie in de regio en de samenvoeging van 3 apsissen in een halfrond overdekt met sferische kapconstructies is heel pittoresk. De vensters van de absidiolen zijn niet versierd en de steunberen zij er afwezig. Het enige detail dat de aandacht trekt is de schuin afgewerkte tablet bij de aanvang van de kapconstructie in steenblokken. Zij vormt gewoon het bovendeel van het gewelf in halfkoepel. De hoofdapsis stelt analoge vensters voor van de kruisbeuken en zijn gestut door 2 steunberen in uitsprong waarvan het bovenste gedeelte heel fijn is op middenhoogte van de vensters. Men verbaast zich over de totaal uit de as aangebrachte, kleine oculi bovenaan de noordoostelijke en zuidoostelijke bogen. Men vindt er eveneens een gootklos terug die zich samenstelt met een platte lijst, een voetring in amandelvorm en een zware voetring in uitstek geplaatst. In tegenstelling tot de absidiolen komt zijn vorm niet exact overeen met de achterzijde van het ribgewelf en om dit te bekomen heeft men de intervallen tussen de gewelfconstructie moet opvullen met steenblokken of kalkpuin. De stenen daken zijn ongebruikelijk in de omgeving uitgezonderd voor de spitsen en de traptorens. Zij zijn lokaal verspreid in de omgeving van Creil.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten