H.H. Wiro, Plechelmus, Otgerus-basiliek
te Sint-Odiliënberg
Beschrijving.
Deze basiliek met nog een origineel transept, verheft zich op een heuvel aan de oever van de Roer. Deze heuvel werd reeds in de 8ste eeuw vermeld in de "Vita van de heilige Wiro" en op dat moment moest er reeds een kerk opgericht zijn.
In de loop der eeuwen heeft de kerk verschillende restauraties ondergaan. De meest drastische had plaats in de loop van het laatste kwart van de 19de eeuw toen de kerk voor een groot deel nog slechts een ruïne was. De zijbeuken van het westelijke gedeelte van de hoofdbeuk, de zuidelijke transeptarm, de 2 absidiolen en de klokkentoren aan de zuidelijke zijde zijn allen gereconstrueerd geweest tijdens deze restauratiewerken. Het koorgedeelte dat bijna volledig vernield was tijdens de Tweede Wereldoorlog werd na het einde hiervan gereconstrueerd.
Schip met zuidelijke zijbeuk
Zuidelijke klokkentoren
Zuidelijke klokkentoren
Noordelijke klokkentoren
Apsis met 2 absidiolen en klokkentorens
Maar als men zelfs geen rekening houdt met de laatste restauraties bezit deze kerk een grote ouderdom daar zij opgericht werd in de 12de eeuw. Van deze ouderdom getuigen nog 2 gebeeldhouwde, smalle reliëfs in kolenzandsteen. Deze stellen respectievelijk de apostelen Jacobus en Johannes voor die tijdens de restauratie van de 19de eeuw werden teruggevonden. Deze kleine reliëfs die dateren van de 12de eeuw moesten één van de portalen van de kerk versierd hebben en worden nu bewaard in het Rijksmuseum te Amsterdam.
foto Rijksmuseum Amsterdam
De archeologische opgravingen uitgevoerd in de loop van de jaren '40 van de 20ste eeuw, hebben aan het licht gebracht dat de oudste kerk op deze plaats dateert van de 9de eeuw. Deze kerk hield een éénbeukig schip met een nauwer polygonaal koor met een westelijk massief in. In de ondergrond van dit koor heeft men een graf met relieken, in metselwerk aangetroffen die een plaatje in goud en email met metalen randen die de gekruisigde Christus in een eenvoudige stijl voorstelt.
Aanvankelijk was de basiliek met transept bediend door seculiere kanunniken die in de 14de eeuw naar Roermond werden overgeplaatst. Vervolgens vestigde de Orde van het Heilig Graf er zich voordat de kerk in de 17de eeuw een parochiekerk werd.
Bron.
- Ada van Dijk in Pays-Bas romanes; Editions Zodiaque, "la Nuit des Temps 81"; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1994.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten