Sint-Trudoabdij; klokkentoren
te Sint-Truiden
Beschrijving.
De stichting van de voormalige Sint-Trudoabdij in Sint-Truiden situeert zich in het midden van de 7de eeuw. Verwoest door de Noormannen werd ze heropgericht in 938 door Otto I, keizer van het Duitse Rijk.
De nieuwe kerk kwam tot stand in de 2de helft van de 10de en in de 1ste helft van de 11de eeuw. Ze kende haar voltooiing onder abt Adelardus II (1058-1082) die als bouwer heel effectief was. De kerk kende later verschillende wijzigingen en werd gesloopt tijdens de Franse bezetting op het einde van de 18de eeuw, op de toren na.
De aanleg van de abdijkerk was heel groots opgevat. Na de Sint-Gertrudiskerk te Nijvel, de Sint-Bartholomeuskerk in Luik en de abdijkerk van Stavelot was dit het grootste bouwwerk van de Maaslandse school.
De driebeukige kerk van 7 traveeën had 2 transeptarmen, een oost- en westkoor. Ze telde in totaal 7 torens met de nadruk op 4 torens aan de uiteinden van het oosttransept en enigszins te vergelijken met de jongere torens van de kathedraal van Doornik. Van deze indrukwekkende abdijkerk rest nog slecht een deel van de westertoren, geflankeerd door 2 traptorens waarvan enkel de onderbouw uit de 1ste helft van de 11de eeuw dateert.
Bronnen.
- Geert Bekaert en Jean-Pierre Esther in België romaans; Uitgeverij Hadewijch; Antwerpen-Baarle 1992.
- Jacqueline Leclerc-Marx in L'art de roman en Belgique; Editions J.-M. Collet; Liège 1997.
- Jean Roubier en André Courtens in Romaanse kunst in België; Uitgeverij Vokaer; Brussel 1971.
- Xavier Barral i Altet in Belgique et Grand-Duché de Luxembourg romane; Editions Zodiaque, 'la Nuit des Temps 71'; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1989.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten