Eglise Saint-Pierre
te Andenelle
Beschrijving.
In 1860 heeft men de Romaanse Sint-Pieterskerk te Andenelle uitgebreid in neostijl.
Het 5 traveeën tellende schip werd vervolledigd met een transept en een vrij uitgebreid koor, dat in tegenstelling tot de typische stijlkenmerken van de Maasromaanse kerkenbouw, een even hoge nok hebben als de 12de eeuwse middenbeuk. Daarenboven werden de zijbeuken met lessenaarsdaken in 1923 vervangen door telkens 5 zijkapellen met dwarse zadeldaken zodat nu alleen nog de middenbeuk en de vierkante westertoren deels oorspronkelijk zijn. De transeptgevels van 1860 werden in 1923 wat romaanser gemaakt. De eenvoudige dorpskerken in deze streek zijn dus werkelijk geteisterd geweest door een drastische neoaanpak.
Het 5 traveeën tellende schip werd vervolledigd met een transept en een vrij uitgebreid koor, dat in tegenstelling tot de typische stijlkenmerken van de Maasromaanse kerkenbouw, een even hoge nok hebben als de 12de eeuwse middenbeuk. Daarenboven werden de zijbeuken met lessenaarsdaken in 1923 vervangen door telkens 5 zijkapellen met dwarse zadeldaken zodat nu alleen nog de middenbeuk en de vierkante westertoren deels oorspronkelijk zijn. De transeptgevels van 1860 werden in 1923 wat romaanser gemaakt. De eenvoudige dorpskerken in deze streek zijn dus werkelijk geteisterd geweest door een drastische neoaanpak.
De nog authentieke bovenlichten van het schip zijn per travee benadrukt door een Lombardische boogfries op lisenen. De invloed van de moederkerk te Sclayn is duidelijk zichtbaar. Het is een versieringswijze die op het einde van de 12de eeuw veelvuldig en graag werd toegepast in de Maasstreek.
In de middenbeuk werden de pijlers in de 16de eeuw vervangen door laatgotische zuilen met versierde kapitelen. Een aanpassing die sterk doet denken aan de kerk in Wéris.
Bron.
- Geert Bekaert en Jean-Pierre Esther in België romaans; Uitgeverij Hadewijch; Antwerpen-Baarle 1992.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten