Église Saint-Martin
te Poix-Terron
Beschrijving.
De parochie van Poix is reeds geciteerd in 1237.
Een bloedige episode tijdens de Godsdienstoorlogen heeft zich op deze plaats afgespeeld. Na de bestijging van de troon van Hendrik IV kiest de katholiek, Louis de Gonzaque als hertog van Rethel die tot dan toe neutraal was gebleven, partij voor de nieuwe koning en vergrijpt zich aan de troepen van de katholieke Liga, in deze regio geleid door Antoine de Saint-Paul. Hertog Charles de Mayenne had aan deze kapitein het bevel gegeven ! Op 24 oktober 1590 slacht Louis de Gonzaque, 600 leden van de Liga af op het kerkhof en in de kerk. Het is waarschijnlijk dat deze afslachting aanvankelijk meer politieke als religieuze motieven had door de katholieke troepen met andere katholieken tegen elkaar uit te spelen en dat Louis de Gonzague de regionale invloed van het huis van Guise wou overnemen.
De kerk was reeds belegerd geweest op 08 juli 1551.
In het prebendenregister van Bauny in 1780 zijn de heren van de parochie van Poix de burggravin van Duremort, heer de Seure van Gruyères, de heer de Crèvecoeur te Mazerny. De ontvangers van de tienden zijn de pastoor van Pois, de abt van Mouzon, het seminarie van Reims, de abt van Saint-Hubert, de abt van Saint-Vincent van Laôn en de collegiale Saint-Pierre van Mézières.
Het gebouw is als historisch monument ingeschreven in 1926. In 2008 zijn de glasramen gerestaureerd geweest en een brandglasraam toegewijd aan Sint-Maarten ontworpen geweest.
De westelijke gevel en zijn ingangsportaal is gevormd onder een gemoluurde archivolt en bezit twee rondbogen. Deze worden gedragen door colonnetten met kapitelen van plat gebladerte waarbij de gemoluurde dekstukken zich verlengen in imposten. Het timpaan is onversierd gebleven.
De kerk heeft een indrukwekkende afmeting welk versterkt wordt door haar positie naar hoogte en door de steunberen. Zij is gebouwd in witte stenen.
Het gebouw wordt gevormd door een schip en zijn zijbeuken die overdekt zijn met een plafond dat rust op de ronde zuilen. Het transept wordt overwelfd door kruisribben van de 16de eeuw en heeft een koor met een vlak kooreinde. De zuidelijke arm van het transept beëindigd zich door een massieve toren in vroege Gotiek.
Bronnen.
- Anne Prache in Champagne Romane; Editions Zodiaque, "La Nuit des Temps" 55, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire.
- Hubert Collin in Les églises rurales romanes du pays de Reims et des Ardennes, Société d'Etudes Ardennaises, Charleville-Mézières 1974.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten