Zoeken in deze blog

donderdag 23 augustus 2018

Sint-Genovevakerk te Zepperen (Limburg)

Sint-Genovevakerk 
te Zepperen

Geschiedenis.
De parochie van Zepperen kende haar oorsprong in de Merovingische periode als een bedevaartsplaats ter ere van Genoveva van Parijs.  Van het oorspronkelijke Genovevaheiligdom bleef niets bewaard.  De huidige Sint-Genovevakerk is een kruisbasiliek in Demergotiek, aanleunend tegen een laatromaanse westertoren met neoromaanse toevoegingen en aanpassingen.  De Gotische bouwfase startte gewoonlijk met het koor en eindigde in het westen met de aansluiting bij de Romaanse toren.  De geplande aanbesteding van deze door een hogere Gotische toren werd nooit uitgevoerd.  Tijdens de restauraties van 1860 tot 1906 olv van de architecten E. Serrure en Dehennin werden de Gotische gevels vooral aan de zuidzijde, de waarlangs de bedevaarders de kerk naderden, met meer versieringen beladen dan aanvankelijk het geval was.  Zonder twijfel heeft het Sint-Servaaskapittel van Maastricht, die de houder was van de tiend- en patronaatsrechten tot en met het einde van het ancien regime, de rijkdom van het patrimonium mede beïnvloed.  De kerksite is samen met het omliggende kerkhof toegankelijk via een classicistische korfboog uit 1762.



Beschrijving.
De laatromaanse westtoren is de enige restant van de 12de eeuwse kerk.  In het Getebekken is het de enige Romaanse kerktoren die integraal uit silex bestaat.


Waterlijsten kenmerken de 3 bouwlagen.  De onderste geleding met een stel lisenen in elke vrijstaande gevel, is hoger dan de 2 bovenste samen.  Smalle ramen en galmgaten die allen in rondboog zijn, ritmeren de gevels.  Zowel de hoek- als de middenzuiltjes van de ramen en de galmgaten dragen een typisch Romaanse teerlingkapiteel.  De 2 bovenste geledingen zijn wat jonger en hebben een meer decoratieve uitvoering.  Dit komt o.m. tot uiting in de gebeeldhouwde fries met geometrische motieven aan de top van de klokkenkamer.  De ingesnoerde achtzijdige naaldspits is een neogotische toevoeging van ca. 1900.






Bronnen.

- Geert Bekaert en Jean-Pierre Esther in België romaans; Uitgeverij Hadewijch; Antwerpen-Baarle 1992.
- Jacqueline Leclerc-Marx in L'art roman en Belgique; Editions J.-M. Collet 1997.
- Jean Roubier en André Courtens in Romaanse kunst in België; Uitgeverij Vokaer; Brussel 1972.

Bijlagen.

Geen opmerkingen: