Zoeken in deze blog

zondag 2 oktober 2022

Eglise Saint-Pierre te Curbigny (Saône-et-Loire 71)

 Eglise Saint-Pierre 

te Curbigny


Beschrijving.
Het romaanse gedeelte van het gebouw met het koor, de apsis en de klokkentoren dateert uit het einde van de 11de eeuw, of begin 12de eeuw.
De parochie van Curbigny was onder de afhankelijkheid van Cluny door de bemiddeling van de prior van Paray-le-Monial die er de overste was en het recht van benoeming van een priester bezat.  Zij maakte deel uit van het aartspriesterschap van Bois-Sainte-Marie.
In de 18ste eeuw was de belangrijkste landsheer de markies van Drée die de rechten en rechtspraak deelde met de naburige landsheer van La Clayette.  De  bezittingen van Bazole die lange tijd afhingen van de familie Damas waren in 1748 overgekocht door Gilbert de Drée die er een markizaat liet oprichten onder de naam van Drée in 1769.
De kerk van Curbigny is onder het patronaat van Saint-Pierre-aux-Liens wat duidt op een hoge ouderdom van de parochie.
De kerk van Curbigny bewaart aan de buitenzijde een eerder bescheiden voorkomen.  Zij werd sterk gewijzigd op het einde van de 19de eeuw.  De vierkante klokkentoren met zijn piramide van 4 zijden in leisteen bewaart één enkele verdieping op iedere zijde doorbroken van 2 paarsgewijze bogen met een dubbele archivolt.



De kerk bewaart een éénbeukig schip dat in 1889 sterk gewijzigd werd, een uitstekend transept en een halfronde apsis.  Aan de buitenzijde zijn de muren van het schip gestut door steunberen met talud. 




Aan de binnenzijde houdt het moderne schip 4 traveeën in, overwelfd met een tongewelf en gescheiden door gordelbogen die terugvallen op de korte pilasters.



Het schip staat in verbinding met de koortravee door een gebroken boog die rust op de steunmuren met half ingewerkte zuilen.  De koortravee wordt overwelfd door een achthoekige koepel op trompen.







De apsis is overwelfd door een halfkoepel en verlicht door 3 rondboogvensters bovenaan de boogreeks van 6.






Het gebeeldhouwde decor getuigt van een verrassende eenheid van inspiratie en stijl met vreemde, kleine figuren met spichtige lichamen met daarop bovenmatige grote hoofden, veel voorkomende op de kapitelen en de modillons.  Men vindt dit type terug in de figuren van de apsis en op de buitenste modillons die de gootklos ondersteunen.  Deze grijnzende figuren schijnen de heidense wereld na te bootsen voor hun bekering.

















Bijlagen.

Geen opmerkingen: