Eglise Saint-Marcel
te Saint-Marcel
Beschrijving.
De overblijfselen getuigen van een oud ingewikkeld samengesteld gebouw. De meest recente archeologische onderzoeken laten de huidige kerk dateren uit het einde van de 12de eeuw en begin 13de eeuw, en benadrukken zijn typische kenmerken van de architectuur van de Cisterciënzers.
Een klein gebedshuis was waarschijnlijk opgericht op het graf van Saint-Marcel. Gontrand, koning van Bourgondië in 593 koos als kleinzoon van Clovis I deze plaats uit voor zijn grafmonument. Hij stichtte er een monasterium en liet er een prachtige basiliek optrekken. Als bezit van de bisschoppen, vervolgens van de graven van Châlons, werd de abdij op het einde van de 10de eeuw, één van de priorijen van Cluny en heeft dit statut behouden tot en met de Franse Revolutie.
Het gebouw omvat een vlak kooreinde, een koor met kapellen die het transept omvatten met zijn niet uitstekende armen, een hoofdbeuk van 5 traveeën geflankeerd van een noordelijke en een zuidelijke zijbeuk, en een westelijk portaal met hierboven een vierkante klokkentoren. De verheffing is met 2 verdiepingen met grote boogreeksen en kleine vensters. De hoofdbeuk is overwelfd met kruisribben en de zijbeuken met een graatgewelf. De kapitelen zijn versierd met platte bladeren van waterplanten met knoppen.
In 1862 is het gebouw geklasseerd als "Monument Historique" en heeft bij het begin van de jaren 2000 een grondige restauratie ondergaan.
De kapel Saint-Marcel is de oudste absidiool van het gebouw. Dit oudste gedeelte is overwelfd met een polygonaal gewelf in halfkoepel en wordt benadrukt door de zware nerven.
Bovenaan de ingang bevinden zich 2 paarsgewijze bogen die de hoge kapel toegewijd aan Saint-Michel verlichten waar zich muurschilderingen uit de 13de en 14de eeuw bevinden die het martelaarschap van Saint-Marcel en Sainte-Catherine verhalen. Men treft er eveneens een Gallo-Romeinse sarcofaag aan, van Maritus die in de nabijheid van de kerk ontdekt werd.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten