Eglise Saint-Bavon
te Amougies
Beschrijving.
Het westelijk gedeelte van de kerk is Romaans en dateert van rond 1100. Dit is ook voornamelijk de reden waarom de kerk uit één beuk bestaat.
In het centrum van Amougies bestond rond de 11de-12de eeuw dus een kapel. Als men de dikte van de muren aan de basis van de klokkentoren en aan de ingang van de kerk vergelijkt, kan men besluiten dat dit eerste gedeelte van het gebouw in breukstenen is, wat ook het restant moet zijn van de oude kerk in Romaanse stijl. Deze werden opgetrokken in ijzerzandsteen met vermenging van Doornikse steen en Romeinse dakpannen. In de noordgevel steekt onder de dakrand nog een dicht gemaakt rondboogvenstertje, dat een idee weergeeft van de vroegere, uiterst eenvoudige bouwstijl. Maar in de loop der eeuwen heeft men er veranderingen doorgevoerd met in de rechter muur een Gotisch venster zoals eveneens de klokkentoren dateert van deze periode.
De toren die dateert van ongeveer 1100 werd in de loop van de 16de eeuw verhoogd in deze Gotische stijl. De ingang werd aanvankelijk voorafgegaan door een inkomportaal ! Herstellingen werden doorgevoerd in 1627, 1659 en 1702. In 1771 besloot het kapittel van Sint-Hermes van Ronse om het grootste gedeelte van de kerk af te breken en een reconstructie door te voeren.
In de 16de eeuw hadden de kerken van Amougies en Russeignies als de begever van prebenden, het kapittel van Ronse en maakte deel uit van het dekenaat van Pamele, en behoorde tot het diocees van Kamerijk. In 1550 werd zij een deel van het dekenaat van Ronse en in 1559 ging over naar het diocees van Mechelen. Als parochie van Orroir ging zij na het Concordaat in 1801 over naar het diocees van Gent, vervolgens in 1966 naar het diocees van Doornik.
Bron.
- Jean-Pierre en Geert Bekaert in België romaans; Uitgeverij Hadewijch; Antwerpen-Baarle 1992.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten