Église Notre-Dame
te Attigny
Geschiedenis.
Aanvankelijk stond er te Attigny een Karolingisch paleis, waarvan niets bewaard is gebleven maar door de nauwe banden tussen de Kerk en de Karolingische macht, werd de parochie het centrum van een dekenij.
Aan de brug te Attigny, op minstens 200 meter van de kerk, zou volgens een traditie Saint-Méen, leprozen verzorgd en genezen hebben en gaf vervolgens aanleiding tot een pelgrimsoord.
Karel de Eenvoudige stichtte een kleine collegiale op het domein van Attigny. Toen het domein een koninklijk domein werd, werd het overgedragen aan de graven van de Champagne, vervolgens aan de kerk van Reims. Een kerk in Romaanse stijl is aanvankelijk opgericht maar gedurende de volgende eeuwen sterk gewijzigd. De kerk werd in 1910 als historisch monument erkend. Het is gevormd met een klokkentoren uit de 13de eeuw, een schip met een koor en glasramen van de 16de eeuw en een portaal van de 19de eeuw. Maar tijdens WO I werd het verwoest, uitgezonderd het portaal.
Beschrijving.
De klokkentoren dateert van de 12de eeuw en bezet een gedeelte van de zuidelijke arm van het transept. Met de verwoestingen van WO I werd deze klokkentoren opnieuw gerestaureerd.
Van een vierkante vorm opent hij zich met paarsgewijze bogen met dubbele cilinders.
Hij maakte aanvankelijk deel uit van het Romaanse gebouw dat vervangen werd door een Gotisch dat verschillend van plan is dan de voorgaande kerk.
Bronnen.
- Anne Prache in Champagne Romane; Editions Zodiaque, "La Nuit des Temps 55", Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1983.
- Hubert Collin in Les églises rurales romanes du pays de Reims et des Ardennes, Société d'Etudes Ardennaises, Charleville-Mézières 1974.
Bijlagen.
-http://www2.culture.gouv.fr/public/mistral/merimee_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=REF&VALUE_1=PA00078334
Geen opmerkingen:
Een reactie posten