Sint-Andreaskerk
te Groessen
Beschrijving.
De Romaanse klokkentoren in vulkanische tufsteen is het oudste gedeelte van de kerk en zou dateren van tussen 1150-1180 die een Romaans zaalkerkje voorafging.
De klokkentoren beslaat 3 verdiepingen gevormd door lisenen en boogfriezen. Op de 1ste verdieping is deze voorzien van geprofileerde voet- en koplijsten. De 2de verdieping bezit enkel geprofileerde voeten verbonden door boogfriezen waarvan elk van de boogjes uit één stuk tufsteen bestaat. Naast de ingang van de toren bemerkt men een baumbergerzandstenen reliëf van Christus met een wereldbol. Deze zou afkomstig zijn van het boogveld van de vroegere ingang van de kerk.
In de 15de eeuw werd het éénbeukige Romaanse schip afgebroken om plaats te maken voor een driebeukig Gotisch schip met spitsboogvensters, kruisgewelven en kraagstenen. Hiervan is het meest westelijke gedeelte overgebleven.
In 1890-1891 werd de kerk opnieuw gewijzigd en vergroot. Het koor werd afgebroken en het schip werd verruimd met een driebeukige kruiskerk in neogotische stijl. Hierbij werden de klokkentoren en het oorspronkelijke schip gerestaureerd. De middeleeuwse wandschilderingen gingen hierbij verloren.
In 1921 werd de kerk opnieuw gewijzigd waarbij de 3de zijbeuk in het noorden werd gewijzigd en de kerk een T-vorm verkreeg. In 1931-1933 werd het koor en het transept uit de 19de eeuw afgebroken en vergroot door toevoeging van een nieuw transept met vieringtoren, en koor met apsis.
Bron.
- Ada van Deijk in Pays-Bas romans; Editions de Zodiaque "la Nuit des Temps 81; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1994.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten