Eglise Sainte-Foy
te Burzy
Geschiedenis.
De eerste vermelding van het dorp dateert uit 946, in de charter 691 van het cartularium van de abdij van Cluny; "In pago Matisconensi, in agro Aynacensi, in villa Burziaco". Deze akte beschrijft een gift van 3 hofsteden te Burzy. De schenker is Aynard die deze gronden overdraagt aan de abdij van Cluny. In de daaropvolgende eeuwen is het dorp enkele malen geciteerd maar de verwarring met het dorp Burgy komt geregeld voor.
De kerk is gelegen op een rotsachtige uitloper, naast een meer en een beek, omringd door zijn kerkhof. Zij staat onder het patronaat van Saint-Foy en schijnt te dateren uit het einde van de 11de of begin 12de eeuw. Het is een van romaanse oorsprong, heel eenvoudig gebouw met een éénbeukig, rechthoekig schip, een travee onder de klokkentoren gestut door luchtbogen en een apsis. De luchtbogen zouden enige tijd na de constructie aan het gebouw aangebracht zijn om zijn structuur te versterken. De kerk is waarschijnlijk gebouwd door de monniken van Cluny. Zij behoort reeds van bij haar oprichting tot de collatie van de bisschop van Mâcon en het centrum van de parochie van Burzy.
In de eeuwen die volgen op de constructie van de kerk schijnt deze verschillende keren herwerkt te zijn maar weinig documenten verhalen hierover. In de 15de eeuw zijn de gotische kapellen toegevoegd, zowel in het noorden als het zuiden aan de 1ste travee. Vermoedelijk is dit gebeurd op het moment van een algemene restauratie van het gebouw. Op het plan beslaat zij een Latijns kruis. Deze zijn toegewijd aan de heilige Maagd en het Heilig Hart. De herneming van de brede, gotische vensterbogen zou kunnen dateren uit deze periode. Vanaf de 15de eeuw is de kerk verenigd met deze van Vaux en Joncy. Deze unie duurt tot rond 1685 wanneer Burzy opnieuw een zelfstandige parochie wordt.
Bij het begin van de 19de eeuw is de kerk waarschijnlijk opnieuw gerestaureerd om er de cultus te laten doorgaan. In 1828 zijn de werken gerealiseerd maar zonder bijzonderheden hierover te kennen. Het is van deze periode dat men de tribune aan het einde van het schip heeft toegevoegd, net zoals de sacristie ten noorden van de travee onder de klokkentoren.
In de 20ste eeuw is de kerk verschillende keren gerestaureerd geweest zoals de gewelven en de bezetting. De laatste algemene restauratie dateert uit 2006 voor de buitenzijde. Hierbij heeft men de bezetting van de muren hernomen, de heropening van de tussenliggende bogen van de klokkentoren, een herneming van het dak, een hernieuwing van het dak van de klokkentoren met lavaplaten, de algemene sanering en reiniging van het gebouw en de herneming van het metselwerk van het kooreinde.
Beschrijving.
Oorspronkelijk volgde de kerk een gewoon plan met een éénbeukig, bescheiden schip, een travee onder de klokkentoren overwelfd met een graatgewelf met aan de buitenzijde een ondersteuning door luchtbogen, en een apsis. De enige toevoegingen aan de romaanse constructie zijn de zijkapellen aan de 1ste travee van het schip en een sacristie ten noorden van de travee onder de klokkentoren.
De gevel van de kerk is heel eenvoudig. Deze is samengesteld met een portaal in rondboog waarvan het timpaan is uitgediept en in steen, met een linteel dat rust op de kraagstenen. Een zware oculus is boven het portaal doorbroken en voorzien van een roostervenster.
Het schip is doorbroken van 2 vensters per gootmuur waarvan 1 in rondboog in het midden en een breder met gebroken boog in het oosten. De laatste travee van het schip is geflankeerd van vierkante zijkapellen elk voorzien van een spitsboogvenster.
De travee onder de klokkentoren is in het zuiden geopend met een gelijkaardige boog. Deze is gestut door 2 brede luchtbogen met een basis in rondboog die het gewicht van de klokkentoren ondersteunen. In het noorden is de sacristie aan deze luchtboog toegevoegd. De boog van deze is zichtbaar in het metselwerk.
De rechthoekige klokkentoren is in zichtbaar metselwerk gelaten. Van het getrapte profiel stelt hij zich samen met 2 korte verdiepingen opengewerkt met rondbogen. De 1ste verdieping is recentelijk vrijgemaakt en wordt uitgezonderd in het westen, doorbroken van een brede rondboog aan iedere zijde. In het noorden verschaft een kleine deur toegang tot de klokkentoren. De 2de verdieping is voorzien van een paarsgewijze boog per zijde waarvan de basis rust op een stenen kordonlijst en de bogen in het midden terugvallen op een dubbele colonnet met eenvoudig gebeeldhouwde kapitelen. De klokkentoren is getooid met een piramide van 4 zijden.
De halfronde apsis is geopend door 3 kleine bogen waarvan er 2 in rondboog zijn en 1 drielobbig venster. Een gootklos met platte stenen omringt de apsis en ondersteund zijn dak met lavaplaten. De rest van het gebouw is overdekt met platte schaliën.
Aan de binnenzijde heeft de kerk een bescheiden en warme atmosfeer behouwen wat typisch is voor de romaanse kerken. Het schip is volledig bevloerd. Het is overdekt met een plafond in gips en voorzien van een tribune bovenaan de ingang. Een bergkast in rondboog is aan de zuidelijke muur uitgehold op de plaats van een vroegere opening naar buiten toe. De gotische kapellen zijn eveneens geplafonneerd. Deze openen zich op de 1ste travee van het schip via gebroken bogen met imposten en zijn begrensd door de kleine balustrades in hout.
De travee onder de klokkentoren is geopend door een gebroken boog, lichtjes verborgen door het plafond van het schip. De kruising die de klokkentoren ondersteunt is overwelfd met een graatgewelf en in het zuiden als het noorden geflankeerd van ronde ontlastingsbogen. In het noorden staat zij in verbinding met de sacristie. In een nis waar oorspronkelijk een rondboogvenster was geopend staat nu een heiligenbeeld.
De ondiepe apsis opent zich via een heel scherpe boog die op polygonale pilasters terugvalt. Zij is overwelfd met een gebroken halfkoepel. De apsis bewaart het hoofdaltaar in steen. Met uitzondering van de apsis zijn alle bogen in zichtbare stenen gelaten.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten