Eglise Saint-Amant
te Saint-Amant-de-Bonnieure;
Val-de-Bonnieure
Geschiedenis.
Deze kerk is niet voorzien van romaanse vermeldingen. Men weet dat het een eenvoudig pastoorambt bezat, verenigd met het kapittel van de kathedraal van Angoulême in de 15de eeuw.
Gedeeltelijk vernield in 1562 tijdens de Godsdienstoorlogen, werd zij hersteld in 1593 en verloor het gebouw hierbij de zuidelijke transeptarm.
In 1850 werd de kerk gerestaureerd.
Beschrijving.
Het schip overwelfd met een lambrisering, zonder pijlers noch steunberen, is deze voorafgegaan van een gevel van het einde van de 16de eeuw. Zij wordt doorbroken van een ingangsportaal met een spitsboog onder een brede venster met 3 middenstijlen en een flamboyante opvulling, met hierboven een klein venster onder de puntgevel. Zij wordt gevolgd door een valse kruising onder een nauwer tongewelf en aan zijn uiteinden begrensd door 2 grote bogen op zuilen met kapitelen versierd met waterplanten. Deze in het westen, aan de zijde van het schip, is verdubbeld door een korfboog die vertrekt vanaf de lange en uitstekende pilasters.
De halfronde apsis is overwelfd met een halfkoepel. Deze neemt een aanvang vanaf een tongewelf met een kordonlijst en verlicht door 3 rondboogvensters. De apsis is versterkt door 2 steunbeerzuilen afgesloten door een kegel. Deze neemt een aanvang vanaf een voetmuur en stijgt tot onder de kroonlijst die gedragen wordt door de modillons. De apsis vormt samen met de klokkentoren 2 gedeelten die dateren uit het einde van de 12de eeuw.
De klokkentoren op het vierkant bezit een sokkel versterkt aan zijn zijden met een dubbele blinde boogreeks op pijlers. De 1ste verdieping in terugval, tussen 2 kordonlijsten bezit 2 rondbogen met 3 booglijsten waarbij de imposten doorlopen over de zijden. Aan de westelijke zijde zijn deze echter dichtgestopt. De 2de verdieping bezit 3 rondbogen waarvan deze in het midden eenvoudiger is dan de 2 andere met gekoppelde rondbogen en verdeeld door een colonnet met doorlopende imposten. De kleinere middelste rondboog is echter dichtgestopt op zijn 4 zijden.
Bron.
- Jean George in "Les églises de France, Charente"; Editions Letouzey et Ané; Paris 1933.
- Sylvie Ternet in "Les églises romanes d'Angoumois, tome II"; Editions Le Croît vif; Paris 2006.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten