Zoeken in deze blog

maandag 1 juli 2019

Eglise Saint-Pierre te Graimbouville (Seine-Maritime 76)

Eglise Saint-Pierre 
te Graimbouville

Beschrijving.
De kerk van Graimbouville hing af van kleine feodale heren.  De kerk is van een grote interesse daar zij bijna uitsluitend romaans is uitgezonderd de kruisbeuken die in de 15de en 19de eeuw gereconstrueerd werden.


Het schip dat uit 3 traveeën bestaat, biedt bijna geen enkele interesse daar al de doorbrekingen herdaan werden.  Nochtans vindt men er sporen terug van restanten van opus spicatum, een gootklos van dicht op elkaar gezette zware modillons, een kordonlijst die de voetlijst van vroegere nauwe en hoge geplaatste vensters verlengd.








De westelijke gevel werd in de 16de eeuw opnieuw herdaan.



De bijzonderheid richt zich vooral op het mooie koor van begin 12de eeuw.  Het gewelf van de 1ste rechte koortravee werd gewijzigd tijdens de constructie van het huidige transept.  Deze travee ondersteunt een vierkante, zware klokkentoren die aan iedere zijde doorbroken wordt door nauwe gaten en begiftigd is met een gootklos van modillons.



Een 2de travee heeft zijn gewelf van het einde van de 12de eeuw gehouden die terugvalt op kapitelen met eierlijsten of met een dubbele kraag naar het oosten toe.  De apsis is overwelfd met een halfkoepel.  Aan de binnenzijde is deze apsis versierd met 6 aangezette hoge rondbogen.  Aan de buitenzijde zijn de steunberen zoals te Fécamp vervangen door fijne paarsgewijze zuiltjes die doorlopen tot aan de gootklos.  Hier onderbreken deze de kordonlijst die loopt aan de basis van de vensters.  Deze weinig voorkomende samenstelling geeft aan de apsis een luchtig en ongebruikelijk elan.











In de 19de eeuw werd nog een sacristie aangebracht aan de zuidelijke kruisbeuk.

Bronnen.
- Lucien Musset in Normandie romane II; Editions Zodiaque, "la Nuit des Temps 41"; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1985.

Bijlagen.

Geen opmerkingen: