Kirche Sankt-Remigius
te Borken
Beschrijving.
Tijdens opgravingen in het midden van de 20e eeuw werden de overblijfselen gevonden van een Karolingische houten kerk uit het einde van de 8e eeuw. Daarnaast waren er aanwijzingen voor een 1ste stenen gebouw. Rond 1150 werd een Romaanse stenen kerk gebouwd, waarvan de overblijfselen bewaard zijn gebleven in de twee verdiepingen van de toren. Deze kerk werd later uitgebreid van een éénbeukige naar een driebeukige kerk. In 1433 werd begonnen met de bouw van een laatgotische hallenkerk met drie beuken en drie traveeën.
Tussen 1872 en 1874 werd de kerk weer uitgebreid met een 4de travee en een nieuw koor. Deze veranderingen in de neogotische stijl leidden tot het verlies van het historische koor uit 1150.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945 werd de kerk zwaar beschadigd en begin jaren '50 in de oorspronkelijke staat uit de 19e eeuw herbouwd.
De oudste getuige van St. Remigius is de Bentheimer doopvont, die nu in het koor is geplaatst. De vier afbeeldingen zijn twee mens- en twee leeuwachtige figuren. Hierboven zie je een stronk van palmetten, als symbool van de levensboom.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten