Eglise Saint-Clément
te Saint-Clément-sur-Guye
Geschiedenis.
Aan het begin van de Charollais, in de omgeving van Mont-Saint-Vincent, bevindt zich het dorp van Saint-Clément-sur-Guye, in het oude diocees van Mâcon en het aartspriesterschap van Rousset. Men treft er een heel oud kerkgebouw aan waarvan zijn metselwerk in opus spicatum op een heel hoge ouderdom wijst.
Zoals voor heel wat kerken beschikt men over geen of heel weinig historische inlichtingen. Zijn bedienaar werd aangesteld door de bisschop van Mâcon wat vermeld staat in een vroeger prebendenregister van 1412.
.jpg)
Plan J. Virey
Beschrijving.
Deze kleine kerk stelt zich samen met een schip gevolgd door een koortravee waarop zich een klokkentoren verheft, en een halfronde apsis. Het schip is geplafonneerd, de travee onder de klokkentoren is overwelfd met een tongewelf en een halfkoepel overwelfd de apsis. Het schip gaat over naar de koortravee langs een gebroken boog en een gelijksoortige boog die toegang heeft tot de koorapsis. Een gemetseld muurbankje bevindt zich in het halfrond.
Het schip is voorzien van 2 ingangen met aan de westelijke gevel in rondboog en aan de zuidzijde een kleiner met linteel op kraagstenen. Boven deze ingang is in de voorgaande eeuwen een portiek aangebracht dat overdekt is met lavapannen. Aan de westelijke gevel bevindt zich bovenaan de hoofdingang een moderne oculus die het schip verlicht. Het schip bezit aan de noordzijde slechts één venster zonder stijl maar de zuidmuur is doorbroken op 2 verschillende niveaus van 4 vensters. De 2 bovenste uit dezelfde periode als de constructie zijn kleiner, nauwer, in rondboog en hun insprong is uitsluitend aan de binnenzijde. Ze zijn zo zwaar aangebracht dat ze niet veel meer zijn dan gaten in de muur.
Het koor op het langwerpig plan is overwelfd met een tongewelf en was oorspronkelijk verlicht door 2 nauwe rondboogvensters met dubbele insprong. Deze in het zuiden werd begin 15de eeuw vergroot en in de 14de eeuw werd een ingang zichtbaar aan de buitenzijde geopend onder het noordelijke venster.
De halfronde apsis, overwelfd in halfkoepel was oorspronkelijk verlicht door 3 nauwe rondboogvensters die nu dichtgemaakt zijn. Men treft hun vorm nog aan aan de buitenzijde. Nu wordt deze verlicht door 2 moderne vensters aan de zijkanten geopend. In het midden is het venster door een deur die toegang verschaft tot de sacristie, in de 18de eeuw toegevoegd.
Aan de buitenzijde is gans het onderste, heel archaïsch gedeelte tot aan de hoge vensters aan de zuidzijde in een zwaar metselverband van steenblokken vermengd met een rijkelijk metselverband in opus spicatum. De bovenste zone in een meer regelmatig metselverband omvat de gootklos en de modillons die ze ondersteunen. Eén van deze modillons is een menselijk figuur, de anderen zijn versierd met geometrische figuren.
Ter hoogte van het koor zijn de muren in zware breukstenen en de muren van de apsis eveneens bekroond door een gootklos op modillons. De apsis is opgericht met een klein, regelmatig metselverband uit de 12de eeuw en een plint of sokkel aan de basis van de muren, zoals te Cluny en Paray-le-Monial voorzien van lijstwerk, loopt rond de apsis vanaf de hoek van het schip nabij het koor.
De vierkante klokkentoren rust volledig op de muren van het koor met halverwege ontlastingsbogen zoals te Chazelles, Clessé, Ougy, enz... De heel verheven toren houdt enkel openingen in op de bovenste verdieping waarschijnlijk later toegevoegd als uitkijk- en verdedigingstoren. Deze verdieping op een uitstekende kordonlijst geplaatst, was misschien oorspronkelijk de gootklos onder het dak. Hij is op iedere zijde van 2 verlengde vierkante openingen doorbroken. Een heel korte piramide van 4 zijden tooit de toren.
De volledige kerk, de klokkentoren en zelfs de sacristie zijn overdekt met lavapannen.
De kerk van Saint-Clément-sur-Guye van een overtuigende, oude stichting kan toebehoren in zijn benedenzone met een zwaar ontwerp van het schip tot de tweede helft van de 10de eeuw. Er is het vermoeden, vastgesteld na herstellings- en restauratiewerken dat een brand op het einde van de 11de eeuw of begin 12de eeuw het dak van het schip en de bovenste delen van de muren vernielde, het koor beschadigde en de apsis volledig vernielde. De reconstructie- en restauratiewerken uitgevoerd en de apsis zouden dateren uit het begin van de 12de eeuw of iets later.
Bronnen.
- Jean Virey in "Les églises romanes de l'ancien diocèse de Mâcon"; Imprimerie Protat Frères; Mâcon 1934.
- Christian Sapin in "Bourgogne romane"; Edition Faton; Dijon 2006.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten