Eglise Saint-Maurice
te Romans
Beschrijving.
De vroegtijdige verspreiding van Cluny in de Dombes, bezat te Romans minstens sedert de 12de eeuw, een dekenij waarvan het effectief afhing maar waarvan het economisch belang zich afmat aan de ontwikkeling die aan zijn kerk werd gegeven.
Oorspronkelijk geplaatst onder het patronaat van saint Martin, is ze eigenlijk de enige romaanse kerk in de Dombes waaraan het bezit van een apsis geflankeerd van absidiolen niet ontbrak.
Zij stelt zich in plan samen met een éénbeukig schip van uitgestrekte afmetingen, een sterk uitspringend transept, een half cirkelvormige apsis en 2 absidiolen van hetzelfde plan met een overwelving in halfkoepel maar niet concentrisch aan de boog die het voorafgaat, en die alle drie uitkomen op het transept. Naar gewoonte is het oostelijk deel het meest interessante element van het gebouw.
De kruisbeuken van het transept zijn overwelfd met een tongewelf en hun westelijke muren zijn verzacht door de ontlastingsbogen. Een achtvormige koepel op trompen overdekt de kruising. Men bemerkt hierbij dat de westelijke trompen groter zijn dan in het oosten. Vier gebroken bogen met naakte kapitelen begrenzen de kruising. Rechts ontvangt de pilaster de oostelijke terugval en is versierd met chevronversiering. Links betreft het groeven en deze die de interne boog omkaderen zijn versierd met kabelmotief.
De boogreeks in de apsis die de rondboogvensters omsluiten, bewaart enkel 3 vormen. De oude basissen van deze steunen zijn verscholen door de achteraf geplaatste lambrisering waarin men valse attieke sokkels heeft geplaatst. Eén enkele is nog zichtbaar onder het houtwerk. De stijlen van de boogreeks die deze omkaderen zijn van het gekende type in de regio van de Rhône met een achthoekige pilaster die geflankeerd is van 2 colonnetten getooid zijn met gewone kapitelen dan deze van de buitenste boog van de gevel.
Bovenaan de westelijke, moderne ingang treft men een heel mooi romaans venster aan, omgeven door een booglijst die ondersteund wordt van 2 colonnetten met gebeeldhouwde kapitelen. Links met dieren die spijtig genoeg afgestompt zijn maar rechts met een spottend mensenmasker met een verdrongen reliëf die de ganse voorzijde van het kapiteellichaam bezet.
Het buitenste kooreinde heeft een mooie en sterke uitschijn, met het transept en de volumes van de absidiolen die gesteund worden door steunberen met talud en bekroond worden door de gootklossen met aanzetten van ingelegde bakstenen.
Bron.
- Raymond Oursel in "Lyonnais, Savoie romans"; Editions Zodiaque, 'la Nuit des Temps 73'; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vîre 1990.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten