Kirche Sankt Remigius
te Bergheim
Geschiedenis.
Waar zich het middeleeuwse stadje Bergheim bevindt, was aanvankelijk het dorpje Bergheimer waar zich in de 5de of 6de eeuw de Franken vestigden, die met zand en grind de bestaande kerkberg verhoogden, om zich aldus te beschermen tegen overstromingen. Vandaar de naam Bergheim; een nederzetting op of aan een berg.
In deze Frankische nederzetting werd vrij snel een kerkje opgetrokken, waarschijnlijk van hout, als voorloper van de hedendaagse parochiekerk. De kerk was sinds 1028 in het bezit van de keizerlijke abdij Kornelimünster en vanaf 1257 tot 1802 werd hieraan een abdij toegevoegd. In de 2de helft van de 12de eeuw werd een stenen gebouw opgetrokken onder leiding van Cornelius waarvan vandaag nog de voornaamste delen terug te vinden zijn.
De kerk werd in 1175 ingewijd door aartsbisschop Philipp von Heinsberg. Het was oorspronkelijk een basicaal gebouw. Uit deze periode dateren het transept, het koor met de halfronde apsis en de 2 sierlijke flanktorens. Dit geheel werd opgetrokken in tufsteen.
Het schip en de 2 zijbeuken alsook de westtoren zijn voornamelijk opgetrokken in baksteen. De hoofdbeuk opgetrokken in baksteen en tufsteenelementen werd rond 1480 opgericht. In 1758 werd de westtoren in baksteen gerenoveerd en tussen 1863 en 1897 uitgebreid met een klokkenruimte.
De kerk Sankt Remigius is na de abdij Brauweiler het belangrijke romaanse gebouw in de Rhein-Erft-Kreis.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten