Zoeken in deze blog

vrijdag 9 augustus 2019

Eglise Saint-Michel te Bosc-Hyons (Seine-Maritime 76)

Eglise Saint-Michel 
te Bosc-Hyons

Beschrijving.
De parochiekerk van Bosc-Hyons is op enige afstand van het dorp gelegen, op het hoogste punt en toegewijd aan de heilige Mihiel.  Zijn silhouet ontwaart men reeds vanaf de velden in het Pays de Bray, door zijn hoge klokkentoren op de kruising van de kerk.
In zijn oorspronkelijke oprichting, op het einde van de 11de eeuw, was de kerk voorzien van een eenvoudig schip opgetrokken in silex en aan elke hoek gestut werd door een platte steunbeer, en overdekt met een houten gewelf.  De schaarse elementen van deze datering zijn het gegeven door het profiel van de steunberen en de licht gebroken archivolt aan de  westelijke gevel.
Reeds van bij de aanvang was een transept toegevoegd en overwelfd met ribben.  In het midden was de kruising samengesteld met 4 pijlers die de klokkentoren droegen.  Op het transept kwam een eveneens overwelfd koor uit.  Dit wordt gestaafd door de terugvallen van de ribben die aanvankelijk een rechte travee overwelfden en verlengd werd door een halfronde apsis.
In de 16de eeuw vond een omvangrijke vergroting plaats.  Het bescheiden middeleeuwse koor werd afgebroken.  De muren van de noordelijke en zuidelijke kruisbeuken zijn naar het oosten toe verbreed om een uitgestrekt door van 3 traveeën te vormen.  Dit maakte het mogelijke om aan weerszijden van het centrale altaar, 2 bijkomende te realiseren met in het zuiden toegewijd aan Onze Lieve Vrouw en in het noorden aan de heilige Mathurin.  De zijmuren zijn in een verzorgd metselwerk vooral aan de zuidelijke wand met een afwisseling van maatstenen en vierkante silex, aan de hoeken gesteund door 2 oostelijke steunberen.  Het is eveneens tijdens deze campagne dat een nieuwe overwelving in het schip werd aangebracht.  De vensters van deze zijmuren zijn in de 18de eeuw vergroot en getooid met een linteel in korfboog.  De vensters van het schip en het transept zijn eenvoudiger hernomen in een metselwerk van baksteen.
Na de eerste restauratiecampagne om het vocht te bestrijden, werd het onontbeerlijk om de klokkentoren te behandelen die dreigde in te storten.  Zijn constructie volgde op de bouw van het transept en het koor begin 13de eeuw.  De sokkel van de klokkentoren draagt de klokkenverdieping.  Deze wordt op iedere zijde geopend door 2 spitsbogen onder een rondboog.  In de loop der tijden was het metselwerk op een onhandige manier gestabiliseerd.  De hoeken en de maatstenen waren voor een deel vervangen door ankerstenen in baksteen en het merendeel van de geruïneerde bogen waren dichtgestopt of begiftigd met zinken galmborden.










Bijlagen.

Geen opmerkingen: