Eglise Saint-Symphorien
te Saint-Symphorien-d'Ancelles
Geschiedenis.
Het dorp van Saint-Symphorine-d'Ancelles kent een heel vroege geschiedenis. De tribuun uit Gallië van de Aedui verbleef er en werkte samen met het Romeinse Keizerrijk. Archeologische restanten zijn er in de omgeving teruggevonden, steundend het idee van een dynamische samenleving. In de middeleeuwen moest het dorp een belangrijk gebied zijn daar het Verdrag van Verdun er in 843 is voorbereid op het eiland van Saint-Romain-des-Îles. In de 17de eeuw wordt de bevolking van Saint-Symphorien-d'Ancelles groter dan deze van het gehucht Saint-Romain-des-Îles dat tot dan het centrum was van de bevolking en hun activiteiten. De parochie van Saint-Romain-des-Îles wordt dan een hulpkerk van Saint-Symphorien-d'Ancelles. De fusie van beide is in 2014 vastgelegd.
De kerk Saint-Symphorien is een samenstelling van verschillende architecturale elementen. Weinig documenten laten toe om de gebeurtenissen weer te geven die tot het huidige gebouw hebben geleid. De eerste vermelding van het gebouw gaat terug tot de 11de eeuw onder de naam "Ecclesia Sancti-Symphoriani". Zij behoort tijdens deze periode tot de abdij van Tournus. In 1119 vindt men de kerk terug in een pauselijke bull van paus Calixtus II waarin vermeld wordt dat de parochiekerk afhangt van het domaniale centrum van Saint-Romain, toegevoegd aan de abdij van Tournus.
Van het romaanse gebouw schijnt nog enkel de apsis te bestaan alsook de sokkel van de klokkentoren. Een eerste herwerking zou plaats gehad hebben rond de 13de eeuw. Het schip zou ook van rond deze periode dateren.
In 1499 wordt de kapel Saint-Jean opgericht. Op 09 januari 1679 sticht Philibert Dufour en zijn vrouw Antoinette Daniel de tweede kapel onder het patronaat van OLV van Barmhartigheid, de heilige Benedictus en de heilige Antonius. Onder het Ancien Regime hangt de parochie af van het aartspriesterschap van Vieuxrenard en het diocees van Mâcon. In de 18de eeuw is de kerk vergroot naar het westen toe waarschijnlijk op het moment van een algemene restauratie toen ook de klokkentoren hernomen werd.
In de 19de eeuw geniet de kerk van de patrimoniale ontvankelijkheid van het dorp en zijn inwoners. Zij wordt regelmatig onderhouden en zijn omgeving wordt aangepast.
Beschrijving.
De kerk Saint-Symphorien volgt een atypisch plan als direct gevolg van de talrijke herwerkingen waarvan zij het voorwerp was met een schip en zijbeuken direct gevolgd van een apsis die in het zuiden geflankeerd wordt van een sacristie.
De puntgevel dateert van tijdens de renovatie in de 18de eeuw en is overdekt met een moderne bezetting terwijl de rest van het gebouw in zichtbare stenen is gelaten. De gevel is geopend met een modern portaal in hoefijzerboog met hierboven een gootklos en een oculus. Een licht uitstekend kruis staat hierboven. Aan de westelijke hoek van de gevel, zijn hergebruikte op elkaar geplaatste stenen. De gootmuren zijn verlicht door 4 moderne brede rondboogvensters met uitzondering van een gebroken boog in het noorden. Aan de zuidelijke zijde zijn nog de sporen van een vroegere, smalle rondboog waarneembaar. Men bemerkt eveneens onderbrekingen in het metselwerk, vooral aan de noordelijke muur. Een klein zijportaal van een oude oorsprong is er doorbroken met zijn bescheiden afmetingen voor de vergroting van het gebouw.
Aanpalend aan de noordelijke zijde is de laatste travee van het schip gevormd door de sokkel van de klokkentoren. Deze, van het vierkante plan, laat in zijn metselwerk een duidelijke onderbreking zien tussen de 2 niveaus. De eerste is in klein metselverband van rode en okerkleurige kalksteen, geopend op een heel fijne, oude rondboog in het oosten, net boven een belangrijke steunbeer. De bovenste verdieping is modern en op iedere zijde doorbroken van een boog. De laatste travee van het schip is direct gevolgd door de apsis. Deze is van 3 steunberen geflankeerd waarschijnlijk als tegendruk van de natuurlijke helling van het terrein, en opent zich vervolgens op de sacristie in het zuiden. In het midden is de apsis geopend door een hele nauwe en lange rondboog alsook van een andere bredere boog in het noorden. Een gootklos met naakte modillons ondersteunt het dak. Gans het gebouw is overdekt met dakpannen uitgezonderd de klokkentoren met leisteen.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten