Zoeken in deze blog

woensdag 10 november 2021

Eglise Saint-Pierre te Peyzac; Peyzac-le-Moustier (Dordogne 24)

 Eglise Saint-Pierre 

te Peyzac; Peyzac-le-Moustier









Bijlagen.

Eglise Notre-Dame te Tayac (Gironde 33)

 Eglise Notre-Dame 

te Tayac


Geschiedenis.
De historische bronnen betreffende de kerk zijn praktisch onbestaande en de eerste vermeldingen gaan pas terug tot de 17de eeuw.  
Het proces-verbaal vastgelegd tijdens het bezoek van de aartspriester in 1687 van Entre-Dordogne beschrijft dat het schip is overwelfd maar het kerkhof was langs geen enkele zijde afgesloten met een muur.  Een nieuw bezoek in 1739 verhaalt dat het koor nergens van het schip is afgesloten en dat de sacristie zich in goede staat bevond.  Een bezoek van 1789 laat veronderstellen dat de kerk zich in goede staat bevond en het meubilair voldoende was.  Tijdens deze periode is de sacristie gebouw maar niet stevig genoeg en het dak wordt gevormd met houten balken.
Op 21 december 1925 wordt de kerk ingeschreven in "l'Inventaire Supplémentaire des Monuments Historiques".

Beschrijving.
Deze kerk van romaanse oorsprong stelt zich samen met een éénbeukig schip van 3 traveeën en met een koor dat een korte koortravee bezit, overdekt met een tongewelf, en zich beëindigt met een cirkelvormige apsis overwelfd met een halfkoepel.  De gootklos van de apsis is versierd met gebeeldhouwde modillons met voornamelijk figuren.  Deze apsis wordt gestut aan de buitenzijde door zware steunberen aangebracht in een latere periode, net zoals de klokkentoren geplaatst op de eerste travee van het schip en de ingang die zich opent onder 3 gebroken bogen.  







Het kooreinde is versierd met een boogreeks samengesteld van 7 kleine rondbogen rustend op de half ingewerkte colonnetten met kubische kapitelen en dekstukken versierd met verschillend soort lijstwerk. De archivolten van de boogreeksen zijn versierd met spijkerkoppen en zaagtanding.  Deze wijze van versiering is erg verspreid en verraadt een middeleeuwse stichting.  
In de 16de eeuw heeft het gebouw wijzigingen ondergaan tijdens de versterking ervan.  Terwijl het plan van de onderste delen middeleeuws blijft, resulteert de verheffing van verschillende wijzigingen.  
Door zijn structuur en zijn beeldhouwwerk kan de datering van de kerk teruggaan tot de 12de eeuw.  De romaanse inrichting is echter beperkt en rond het koor geconcentreerd.  De geometrische en gefigureerde motieven verwijzen naar een klassiek romaans van de Libournais net zoals de boogreeksen van het kooreinde.  
De versterkingscampagnes en wijzigingen van de 16de eeuw hebben de kerk diepgaand gewijzigd vandaar zijn massief uitzicht.  Het massieve uitzicht van het gebouw is vooral te wijten aan zijn versterkte klokkentoren en zijn zware steunberen vooral tegen het kooreinde geplaatst.  Deze latere wijzigingen laten ons een situatie van troebelen zien die de regio trof en verklaart ook de plaats ingenomen door de kerk, voor het dorp en met een overzicht over de vallei.




Bron.
- Raymond Guinodié in "Histoire de Libourne et des autres villes et bourgs de son arrondissements" in pdf; Editions Henry Faye; Bordeaux 1845.

Bijlagen.

dinsdag 9 november 2021

Eglise Saint-Pierre te Puisseguin (Gironde 33)

 Eglise Saint-Pierre  

te Puisseguin


Geschiedenis.
De kerk van Saint-Pierre van Puisseguin is vermeld in de parochielijsten van 1398.  In 1453 gedurende de Honderdjarige Oorlog werd het dorp gedeeltelijk vernield.  In de 16de eeuw was de parochie opnieuw welvarend en hing zij af van een priorij.  Maar de Godsdienstoorlogen op het einde van deze eeuw maken een algemene versterking van de kerk noodzakelijk en in 1587 belegeren de troepen van Turennes het kasteel en de kerk.  In 1617 verliest Saint-Pierre zijn titel als parochiekerk na het wegsturen van de priester door kardinaal de Sourdis.  Zij wordt vervolgens toegevoegd aan het kapittel van de kathedraal van Saint-André van Bordeaux die er tijdelijk een vicariaat opricht.  In 1664 is een regeling opgesteld om een kleine ingang in de muur van de kerk te doorbreken.
Naar het proces-verbaal in 1687 opgesteld tijdens het bezoek van de aartspriester van Entre-Dordogne door de bisschop van Bordeaux, wordt het koor overwelfd en vervolgens het schip.  In 178 is de vicaris financieel bij machte om grote werken van de kerk te financieren.  In 1858 wordt het ontwerp vastgelegd door de Kerkfabriek om een klokkentoren op te richten.  De plannen worden uitgevoerd door architect Léo Courreau.  Restauratiewerken van het portaal worden van 1989 tot 1991 uitgevoerd.  De polychromie van het portaal wordt in reliëf uitgevoerd. 

Beschrijving.
Het gebouw is van oorsprong romaans waar nu nog enkel het veellobbig portaal en het schip van rest.  Het portaal is omkaderd met 2 blinde ingangsbogen en wordt voorafgegaan door een modern portiek.  







Van het kruisvormig plan, stelt het schip zich samen uit 2 traveeën respectievelijk overwelfd met een gebroken tongewelf en vervolgens met een tongewelf.  Twee kapellen overwelfd met een tongewelf die in 1786 worden toegevoegd, vormen de transeptarmen.






De kerk van Puisseguin heeft dus zijn romaanse westelijke gevel van het einde van de 12de eeuw bewaard, net zoals bij de kerk van Saint-Pierre te Petit-Palais.  Zijn polychromie is bewaard gebleven, en vormt het enige voorbeeld in de streek.  



Zijn toponiem verklaart ook een vroege stichting van de parochie.  De welvaart van het dorp heeft toegestaan dat het zich gotische wijzigingen kon veroorloven in de 13de en 15de eeuw, alsook nieuwe kapellen dankzij de steun van het kapittel Saint-André van Bordeaux.  Het gotische kooreinde van de kerk is één van de zeldzame voorbeelden in de regio, samen met deze van de vroegere abdij van Faize.


Bron.
- P. Dubourg-Noves in Guyenne romane; Editions Zodiaque, "la Nuit des Temps 31"; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1969.
Raymond Guinodié in "Histoire de Libourne et des autres villes et bourgs de son arrondissements" in pdf; Editions Henry Faye; Bordeaux 1845.

Bijlagen.