Zoeken in deze blog

vrijdag 10 mei 2019

Burg Are te Altenahr (Rheinland-Pfalz)

Burg Are 
te  Altenahr

Geschiedenis.
Rond 1100 is de burcht Are opgericht door Dietrich I von Are.
In 1246 schonk graaf Friedrich von Hochstaden, provoost van Xanten, het graafschap met de kastelen Are, Hardt en Hochstaden aan het aartsbisdom Keulen met toestemming van zijn broer, Konrad von Are-Hochstaden.  De verdedigingswerken met een uitgebreide verdedigingsmuur werd gebouwd in de periode van het keurvorstendom Keulen, in de 14de en 15de eeuw om de bezittingen van de keurvorsten in het Ahrgebied te beschermen.
In de 16de en 17de eeuw werden slechts kleine wijzigingen aangebracht door de herstellingswerken en vervangende gebouwen.  Het kasteel diende in bepaalde perioden ook als gevangenis waarin de aartsbisschoppen tegenstanders lieten opsluiten.  De burcht Are was een lange periode zowel een spiritueel als een cultureel centrum voor het ganse gebied.
De aartsbisschoppen van Keulen verpanden het kasteel steeds vaker aan ambtenaren van Altenahr.  De pandnemers werden aangenomen als rentmeesters en woonden vaker in het kasteel.  Gedurende een lange periode was de bouwkundige staat van de burcht slecht daar de pandhouders niet de nodige herstellingen lieten uitvoeren.  In de periode onder Heinrich von der Horst bevond het kasteel zich echter in een heel goede staat. 
In 1690 werd het kasteel voor het eerst ingenomen na 9 maanden belegering door de Franse troepen.  De beschietingen hadden het kasteel echter heel zwaar  beschadigd.  In 1697 werd het kasteel door de Franse troepen verlaten maar tijdens de Spaanse Successieoorlog in 1701 opnieuw ingenomen.  In 1706 namen de troepen van het Keulse Keurvorstendom het kasteel in en maakten de streek onveilig.  Om deze reden liet de keurvorst Joseph Clemens von Beieren in 1714 het kasteel opblazen op aanraden van de dorpelingen.  Sindsdien verkeert het kasteel in een ruïne.  Van het kasteel werden hout en stenen gerecupereerd als bouwmateriaal voor het nieuwe ambtshuis aan de voet van de kasteelheuvel. 


Beschrijving.
Het grondplan van het kasteel vormt een vierhoek.  Naast delen van de buitenste omheiningsmuur en een ingangspoort, Gymnicher Porz, zijn overblijfselen van de verdedigingsmuur bewaard gebleven. 



Ten zuiden hiervan bevindt zich een oude poorttoren, Schellentoren, naast de ruïnes van het paleis dat vroeger een verwarmde kamer voor de bisschop inhield.  Aan de scherpe rotspunt in de noordelijke hoek bevond zich waarschijnlijk de eerste donjon. 





Ten noorden hiervan zijn uitgebreide restanten bewaard van de romaanse kasteelkapel uit de 12de eeuw. 










 
Bijlagen.

Sankt Hubertus te Stockem; Bitburg (Rheinland-Pfalz)

Sankt Hubertus 
te Stockem; Bitburg

Geschiedenis.
De kerk wordt voor het eerst vermeld in een oorkonde te Trier uit het jaar 1132 waarbij de edelen van Fredesunde de kerk en de bijbehorende tienden overmaken aan de abdij van Prüm.  Rond 1300 werd de kerk in het register van de aartsdiaken Sankt Peter van Trier vermeld.


De klokkentoren die eveneens als koor dient, werd rond 1220 opgericht bezit in de koorruimte een kruisribbengewelf ondersteund door knopkapitelen. 







Het schip dat bestaat uit 2 beuken werd waarschijnlijk opgericht in de 2de helft van de 13de eeuw, werd rond 1500 in laatgotiek heringericht met een rijkelijk sterrengewelf op een achthoekige middenzuil.










Bijlagen.

donderdag 9 mei 2019

Alt Sankt Hubertus te Wolsfeld (Rheinland-Pfalz)

Alt Sankt Hubertus 
te Wolsfeld

Geschiedenis en beschrijving.
Volgens de legende zou Sint-Hubertus zich bekeerd hebben in de streek van Wolsfeld.  Dit had een grote bedevaart naar de kapel van Sint Hubertus te Wolsfeld tot gevolg.  
Een eerste gebouw werd waarschijnlijk opgetrokken in de 12de eeuw.  Rond 1500 was vanwege het groot aantal bedevaarders een uitbreiding van de kapel noodzakelijk.  Ter gelegenheid van een bezoek in 1570 wordt vermeld dat de kapel een filiaal was van Alsdorf en 4 altaren en bekers bezat.  Tussen 1612 en 1620 volgde een uitbreiding onder de graven van Enschringen.  De mis werd er het ene jaar voorgelezen door een priester van Alsdorf, het andere jaar door een priester van Dockendorf.  In 1656 werd te Wolsfeld een broederschap voor Sint Hubertus opgericht.  In 1803 werd Wolsfeld verheven tot parochie.  In 1926 werd de nieuwe kerk te Wolsfeld ingewijd.


Het gelijkvloers van de toren, voorheen een koortoren, diende als koor voor de vroegere laatromaanse kapelruimte.  Omstreeks 1500 werd deze kapel afgebroken en vervangen door een 2-beukig schip van 3 traveeën.  De toren werd verhoogd en de romaanse gekoppelde ramen hergebruikt.  Het nieuwe schip kreeg een rechthoekig koor.  In de 18de eeuw verkreeg de kerk een ingangsruimte en een sacristie.




Bijlagen.

woensdag 8 mei 2019

Sankt Johannes der Täuferkirche te Gentingen (Rheinland-Pfalz)

Sankt Johannes der Täuferkirche 
te Gentingen

Geschiedenis en beschrijving.
De Sint Johannes de Doperkerk bevindt zich te Gentingen in de Eifelkreiss Prüm-Bitburg en situeert zich aan de oever van de Our, op de grens van Duitsland met het Groothertogdom Luxemburg.


De plaats en de kerk werden voor het eerst vermeld in een beschermbrief opgesteld door paus Alexander II in 1069 en voorbestemd voor de abdij van Echternach.  Het oudst bewaard gebleven gedeelte van de kerk betreft de klokkentoren uit de 12de eeuw die eveneens dienst doet als koor.  Tijdens een verbouwing in de 1710 werd het schip gewijzigd.  In de 19de eeuw werd aan de oostelijke zijde van deze romaanse toren, een sacristie toegevoegd.





Het schip heeft een breedte van 5,60 m en een lengte van 7,50 m.  De vierkante koorruimte in het onderste gedeelte van de toren meet 3,50 m breed en 3,70 m diep.  Het koor is overkluisd met een tongewelf en binnenin versierd met een hoge rondbogen en blinde boogreeksen.

Bijlagen.

Sankt Martinkirche te Dockendorf (Rheinland-Pfalz)

Sankt Martinkirche 
te Dockendorf






Bijlagen.