Zoeken in deze blog

zaterdag 5 januari 2019

Eglise Saint-Martin te Cailly (Seine-Maritime 76)

Eglise Saint-Martin 
te Cailly
















Bijlagen.

Eglise Saint-Adrien te Brunville (Seine-Maritime 76)

Eglise Saint-Adrien 
te Brunville











Bijlagen.

Eglise Saint-Léonard te Merval; Brémontier-Merval (Seine-Maritime 76)

Eglise Saint-Léonard 
te Merval; Brémontier-Merval








Bijlagen.

Eglise Saint-Martin te Brémontier; Brémontier-Merval (Seine-Maritime 76)

Eglise Saint-Martin 
te Brémontier; Brémontier-Merval








Bijlagen.

Eglise Saint Martin te Bourville (Seine-Maritime 76)

Eglise Saint Martin 
te Bourville




Bijlagen.

Eglise Notre-Dame te Bourg-Dun (Seine-Maritime 76)

Eglise Notre-Dame 
te Bourg-Dun

Beschrijving.
De kerk van Bourg-Dun werd opgericht in 1015 op de ruïnes van een oude abdijkerk vernield in de 9de eeuw tijdens een Normandische inval.  Tijdens een eerste periode werd de kerk geschonken door, Richard II, hertog van Normandië aan Dudon, een beroemde Normandische kroniekschrijver en kanunnik van Saint-Quentin in de Aisne.  Dudon bevond zich tijdens één van zijn uitstappen in Normandië alwaar hij zich op aanvraag een geschiedenis neerschreef van Normandië.  Als dank schonk Richard II hem, 4 parochies in de streek van Caux, waaronder Bourg-Dun welk hij behield tot zijn dood in 1040.
De kerk werd was in een eerste periode geschonken aan het kapittel, te zeggen aan de gemeenschap van kanunniken van Saint-Quentin die er het patronaat bezat en tienden hief tot einde 18de eeuw, voor 4 000 ponden per jaar.
Vandaag blijft er van het oorspronkelijke gebouw enkel nog een kleine doorgang aan de linker zijde van de kerk alsook het transept.  De rest van de kerk werd tijdens verschillende perioden gereconstrueerd.  Rond 1500 werd het graf van het Heilig Graf opgericht overwelfd in Renaissancestijl en toegevoegd aan het koor.  Het roostervenster met 12 straalribben verving in 1876 het venster dat zich boven de ingang aan de westelijke gevel bevond. In 1880 werd de bliksemafleider en de haan bovenaan de torenspits aangebracht.
Door de besluiten van 28 november 1910 en 20 oktober 1913 werd de kerk geklasseerd als historisch monument alsook enkele delen van de inboedel zoals de doopvonten en hun deksel daterende van de 16de eeuw of het hoofdaltaar en het retabel van verguld hout van de 17de eeuw. 






















Bron.
- Lucien Musset in Normandie romane  tome II, Editions de Zodiaque; la Nuit des Temps 41, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1985.

Bijlagen.