Sankt Mariä Himmelfahrt
te Jülich
Geschiedenis en beschrijving.
Het gebouw kent waarschijnlijk zijn oorsprong tijdens de Romeinse periode. De kerk van vandaag staat op de fundamenten van de Romeinse stadsmuur uit de 4de eeuw en vermoedelijk was het eerste gebouw geplaatst aan de muur. De kerk werd voor de 1ste maal gedocumenteerd in 945. In dit document schenkt aartsbisschop Wichfried de parochie aan het Ursulaklooster van Keulen. In de 13de eeuw was zij de hoofdplaats van de dekenij Jülich die 71 kerken in Jülich en omstreken omvatte. In 1147 predikte Bernard van Clervaux voor de kerk voor een deelname aan de tweede kruistocht en vele ridders uit Jülich en omstreken trokken naar het Heilige Land. Graaf Willem III van Jülich stierf tijdens de vijfde kruistocht in Egypte. Tot de 15de eeuw was de kerk opgedragen aan de heilige Maarten van Tours hierna kwam ze onder de bescherming van Maria Hemelvaart.
De in 945 vermeldde kerk was vermoedelijk een hallenkerk. Delen van deze kerk werden opgenomen in het kerkgebouw van de 12de eeuw waarvan de eerste 3 verdiepingen van de klokkentoren bewaard zijn gebleven. Aan het driebeukige romaanse schip van de 13de eeuw werd in de 1ste helft van de 13de eeuw, een koor met halfronde apsis toegevoegd. In deze periode bezat de kerk nog geen gewelven maar een eenvoudig houten plafond. Het is pas in de 13de of 14de eeuw dat de kerk overwelfd werd. De gewelven van de zijbeuken werden pas in de 15de eeuw aangebracht. Op hetzelfde moment werd de boogreeksen tussen het schip en de zijbeuken vervangen door spitsbogen. Aan de noordelijke zijde van het koor werd een sacristie toegevoegd. In 1785 kregen de zijbeuken rondboogvensters en werden de gewelven van het schip vervangen daar deze eerder waren ingestort. Verder werd ook het dak vernieuwd. Ten noorden van de klokkentoren verrees een knekelhuis bestaande uit 2 verdiepingen en een mansardedak.
Tot 1878 bevond de kerk zich in deze staat. In dat jaar echter werd het driebeukig schip van 6 traveeën afgebroken. Naar de plannen van de Keulse architect, Henrich Wiethase, werd een nieuw driebeukig schip gebouw in neoromaanse stijl en werd de klokkentoren gerestaureerd. In 1899 werd het koor afgebroken en herbouwd naar de plannen van de Keulse architect, Henrich Renard. Verschillende stenen van de oude kerk werden hiervoor hergebruikt. De neoromaanse constructie was vooral gekenmerkt door de afwisseling van zuilen met boogreeksen die het schip van de zijbeuken scheidde. Hierboven trof men een verdeling aan van blinde boogreeksen onderverdeeld tweevoudige boogreeksen.
Echter op 16 november 1944 werd de kerk bijna volledig vernield door de belegering van Jülich. Enkel de eerste 3 verdiepingen van de klokkentoren en het koor werden hiervan bespaard.
In 1952 begon met aan de bouw van de huidige kerk volgens de plannen van de Akense architect, Peter Salm waarbij de klokkentoren 2 nieuwe bovenverdiepingen verkreeg. Op 14 december 1952 werd de huidige kerk ingehuldigd.
Bijlagen.
