Eglise Saint-Pierre
te Puisseguin
Geschiedenis.
De kerk van Saint-Pierre van Puisseguin is vermeld in de parochielijsten van 1398. In 1453 gedurende de Honderdjarige Oorlog werd het dorp gedeeltelijk vernield. In de 16de eeuw was de parochie opnieuw welvarend en hing zij af van een priorij. Maar de Godsdienstoorlogen op het einde van deze eeuw maken een algemene versterking van de kerk noodzakelijk en in 1587 belegeren de troepen van Turennes het kasteel en de kerk. In 1617 verliest Saint-Pierre zijn titel als parochiekerk na het wegsturen van de priester door kardinaal de Sourdis. Zij wordt vervolgens toegevoegd aan het kapittel van de kathedraal van Saint-André van Bordeaux die er tijdelijk een vicariaat opricht. In 1664 is een regeling opgesteld om een kleine ingang in de muur van de kerk te doorbreken.
Naar het proces-verbaal in 1687 opgesteld tijdens het bezoek van de aartspriester van Entre-Dordogne door de bisschop van Bordeaux, wordt het koor overwelfd en vervolgens het schip. In 178 is de vicaris financieel bij machte om grote werken van de kerk te financieren. In 1858 wordt het ontwerp vastgelegd door de Kerkfabriek om een klokkentoren op te richten. De plannen worden uitgevoerd door architect Léo Courreau. Restauratiewerken van het portaal worden van 1989 tot 1991 uitgevoerd. De polychromie van het portaal wordt in reliëf uitgevoerd.
Beschrijving.
Het gebouw is van oorsprong romaans waar nu nog enkel het veellobbig portaal en het schip van rest. Het portaal is omkaderd met 2 blinde ingangsbogen en wordt voorafgegaan door een modern portiek.
Van het kruisvormig plan, stelt het schip zich samen uit 2 traveeën respectievelijk overwelfd met een gebroken tongewelf en vervolgens met een tongewelf. Twee kapellen overwelfd met een tongewelf die in 1786 worden toegevoegd, vormen de transeptarmen.
De kerk van Puisseguin heeft dus zijn romaanse westelijke gevel van het einde van de 12de eeuw bewaard, net zoals bij de kerk van Saint-Pierre te Petit-Palais. Zijn polychromie is bewaard gebleven, en vormt het enige voorbeeld in de streek.
Zijn toponiem verklaart ook een vroege stichting van de parochie. De welvaart van het dorp heeft toegestaan dat het zich gotische wijzigingen kon veroorloven in de 13de en 15de eeuw, alsook nieuwe kapellen dankzij de steun van het kapittel Saint-André van Bordeaux. Het gotische kooreinde van de kerk is één van de zeldzame voorbeelden in de regio, samen met deze van de vroegere abdij van Faize.
Bron.
- P. Dubourg-Noves in Guyenne romane; Editions Zodiaque, "la Nuit des Temps 31"; Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1969.
- Raymond Guinodié in "Histoire de Libourne et des autres villes et bourgs de son arrondissements" in pdf; Editions Henry Faye; Bordeaux 1845.
Bijlagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten